Stadsgoed NV: wat verbergt zij?

Een maand geleden werd het SPOK benaderd door PropertyNL Magazine, een vakblad voor professionals in vastgoed. Zij waren bezig met een kritisch artikel over het commerciele dochterbedrijf van woningbouwvereniging Het Oosten, de NV Stadsgoed. Het SPOK heeft enkele hypotheek- en koopaktes laten zien en heeft naast enkele goede effecten van Stadsgoed ook een kritische noot gegeven. Stadsgoed is opgericht om de leefbaarheid in het centrum te vergroten door panden van de penoze over te nemen door middel van bemiddeling van het Van Traateam (pdf) van de gemeente. Zo is de bekende Amsteldriehoek (Amstel, Amstelstraat, Wagenstraat) door tussenkomst van de gemeente overgenomen van Bertus Luske. Veel panden met bordeelbestemming op de Geldersekade zijn via de gemeente ook terechtgekomen bij NV Stadsgoed. De verkoopster, Aurora Robert, heeft het geld dat zij ontving vervolgens samen met Sabah Nissan geinvesteerd in onder andere het Museum Hotel in de PC Hooftstraat 2 – 18. Ook hebben zij samen Hotel Luxor laten bouwen in de Warmoesstraat 11.
Ondertussen is de gemeente nu weer bezig om via de BIBOB het AMS hotel in de PC Hooft te sluiten vanwege de criminele antecedenten van Nissan en Robert. Zoals Luske met zijn uitkoopgeld investeerde in het ADM-terrein, zo investeren anderen die door Stadsgoed werden uitgekocht ook gewoon weer ergens anders in de stad. De beoogde doelen van het uitkopen, de stad terugveroveren op de penoze en de stad opknappen, werkt dan ook maar gedeeltelijk. Er wordt alleen maar enorm veel geld rondgepompt, precies wat criminelen willen…
Het opknappen lukt Stadsgoed nu uiteindelijk wel na een hypotheek van de gemeente Amsterdam van 50 miljoen euro, de dubieuze ondernemers kopen gewoon een straatje verderop weer nieuwe panden. Deze lening was ook nodig om eindelijk eens iets te gaan doen met het twee keer gekraakte Rokin 116.

Geldersekade 42

Stadsgoed had dus al veel panden op de kade maar om het blok compleet te maken moest zij alleen nog nummer 42 krijgen. Dit pand is in handen is geweest van het illustere rijtje namen Jan Venekamp, Charles Geerts, Bertus Cirkel, Marco Proper, Tonnie van Eunen en de vrouw van John Mieremet, Ria Eelzak. De prijs van dat kleine pandje ging van € 108.000 (november 1995) naar € 82.000 (augustus 1996) naar € 83.000 (januari 1997) naar € 166.000 (oktober 1999) naar € 295.000 (maart 2000) naar € 700.000 (juni 2005) naar uiteindelijk € 1,3 miljoen dat Stadsgoed betaalde op 30 december 2005. Een absoluut speculantenpandje dat Stadsgoed voor een absurde prijs in handen krijgt. Alles voor de leefbaarheid…

Ronald Wiggers

De eerste versie van het artikel bevatte een aantal kritische vraagtekens bij de werkwijze van Stadsgoed. De directeur van Stadsgoed, Drs Ronald J.A. Wiggers, wilde niet meewerken aan het artikel. Da’s een lekkere directeur van een bedrijf dat onder een corporatie valt! Valt er wat te verbergen?
Deze Ronald roept ook vragen op. Hij treedt natuurlijk in meerdere notariele aktes op als directeur. Vreemd alleen dat in de ene koopakte Alexander Johannes Wiggers (geb. 1970) optreedt terwijl in een andere koopakte Josephus Adrianus Wiggers (geb. 1965) staat beschreven. Is Stadsgoed een familiebedrijf geworden? Wie is deze Alexander Johannes?

Artikel PropertyNL

Kennelijk heeft NV Stadsgoed of Het Oosten inzage in het verhaal gehad want van een kritisch stuk werd het een verhaal over de successen van Stadsgoed. De ondertitel van Propertynl, ‘onafhankelijke research voor professionals in vastgoed’, krijgt hierdoor wel een smetje. In het uiteindelijk gepubliceerde stuk in het magazine van augustus 2006 is nog weinig onafhankelijkheid te bespeuren. Alles wat Stadsgoed niet goed uitkwam is uit het concept geschrapt.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *

Captcha Captcha Reload