Maar stel u woont op een leuke huurwoning. U wordt in gelegenheid gesteld om deze leuke huurwoning te kopen tegen een prijs die aanzienlijk onder de markwaarde is. Zegt u dan: nee ik weiger, dat is te goedkoop! Ik vrees dat u dan 1 van de weinigen in Nederland bent en u eigenlijk on-menselijk bent, daar bijna iedereen “ja dank u” op dit voorstel zou zeggen van de woningbouwvereniging.

In dat kader nog een vraag voor u: ik meen dat u en de uwen (lees de krakers) jaren geleden de 1e Schinkelstraat 14 (De Binnenpret) van de gemeente gekocht hebben voor een symbolisch bedrag. Waarom is er toen niet gezegd: dat is veels te goedkoop, dat kunnen we niet maken? (niet aankomen met dat de marktwaarde toen heel anders was….)

Groet

Huizen zijn om in te wonen, speculeren doe je maar op de beurs of in het casino.

Oplossing voor bovenstaande artikel kan bijvoorbeeld zijn om in (ver)koopaktes van corporatiewoningen (subsidie-woningen…) een bepaling op te nemen dat de woning door de koper zelf voor een periode van bijvoorbeeld vijf jaar bewoond moet worden; het zogenaamde anti-speculatiebeding. Ook kan de corporatie zeggen niet te verkopen aan mensen die al meer onroerend goed op naam hebben staan, een teken van handelaars. Er wordt dan alleen verkocht aan eigenaar-bewoners.

Nog beter zou zijn als corporaties helemaal geen bezit meer verkopen maar gewoon in de verhuur houden, dat is toch hun kerntaak.

Met geld op zich is niks mis (we hebben een telsysteem nodig om waardes van dingen te vergelijken en daarom een prima uitvinding), het zou alleen niet bijgedrukt moeten worden en er zouden een heleboel andere trucs niet op toegepast moeten worden door reguleringsinstanties. Als geld ECHT een vrije markt was, dan was er geen inflatie, dan was geld zelfs niet schaars en dus zelfs ook geen rente.

we kunnen alles krijgen in de wereld wat me maar kunnen verzinnen, er is overvloed. Er is genoeg plek en bouwmateriaal op de wereld om voor iedereen een paleis te bouwen. We gebruiken helaas alleen niet de juiste (eerlijke) systemen, omdat er andere systemen in de wereld verzonnen zijn om een selecte groep “elite” te maken en de rest te onderdrukken / uit te buiten. (daar is ook niks opmerkelijks aan eigenlijk, dat is gewoon menselijk gedrag)

Alles wat bij jou diep van binnen fout voelt over geld komt door de inflatie van geld, niet door speculatie. Denk daar maar eens over na ipv de wereld nog erger te maken met nog meer reguleringen.

“Maar huizen worden niet duurder door vrije markt, huizen worden duurder door inflatie van geld. Het probleem is niet de vrije markt, het probleem is de oorsprong van geld.”
Laten we nou juist in Amsterdam over statistiekjes beschikken die het tegendeel van je stelling beweren. Geindexeerd en wel zitten onze huizenprijzen hier sinds vele eeuwen momenteel op een all-time-high:
http://www.fundmasteryblog.com/wp-content/uploads/2007/11/amsterdam-re-prices-091107z_huizenprijz_197427a.jpg

“Er is genoeg plek en bouwmateriaal op de wereld om voor iedereen een paleis te bouwen.”
Ik heb geen paleis elders in de wereld nodig, een betaalbaar kotje in Adam volstaat. En ik zal alle windmolens en windhandelaren te vuur en zwaard bestrijden die het me proberen af te pakken.

De reden dat de huizenprijzen in Amsterdam zo hoog liggen wordt niet zozeer veroorzaakt door speculatie als wel door een normale marktwerking d.m.v. vraag en aanbod.

Heel veel mensen willen in Amsterdam een leuk appartementje kopen, terwijl het aanbod van gesplitste, lege (vrij van huur) woningen enorm achterblijft.
De vraag overtreft dus ver het aanbod en daarom stijgen de prijzen zo hard (in ieder geval deden de prijzen dat tot voor kort).

Veel mensen die eigenlijk iets willen huren, ontdekken dat dit niet mogelijk is. Natuurlijk zijn er woningen tussen de € 1.000,- en € 1.500,-, maar wie kan dat betalen?
Dus worden deze mensen gedwongen om dan maar iets te kopen, met een enorme vraag naar koopwoningen tot gevolg.

Waarom deze “wannabee” huurders worden gedwongen iets te kopen komt omdat de huurmarkt geheel op slot zit.
Door de huurprijzenwet woonruimte zijn de huren in Amsterdam dermate laag, dat wie eenmaal een woning tegen een lage huur heeft bemachtigd, hier nooit meer weggaat.
Of de woning wordt na een verhuizing aangehouden als pied-a-terre of de woning wordt onderverhuurd etc.

De oplossing voor deze patstelling in de huurmarkt is door de huurprijzenwet woonruimte af te schaffen en de vorming van de hoogte van de huurprijzen over te laten aan de marktwerking; vraag en aanbod.

Wanneer we dit voor alle woningen in Amsterdam zou gelden, zou er vanzelf een marktevenwicht onstaan, waarbij er gemiddeld misschien € 600,- tot € 700,- per maand aan huur betaald zou worden voor een gemiddelde woning.
Daarmee zou ook de enorme druk op de koopwoningenmarkt drastisch verminderen en zouden deze beter betaalbaar worden.

Maar heel veel huurders in Amsterdam, die een huurtje hebben van circa € 200,- a € 300,- per maand zijn hier natuurlijk faliekant tegen; zij parasiteren liever verder op het bezit van de eigenaar van het betreffende pand.
Een eigenaar die van deze huuropbrengst bijna niet eens de door de Gemeente Amsterdam opgelegde zakelijke lasten (OZB, Rioolrecht, Watergeld, waterschapslasten, reinigingsheffing, erfpachtcanon) kan betalen.
En dan hebben we het nog niet eens over kosten van onderhoud, hypotheekrente etc.

Maar de meeste vastgoedeigenaren zijn eigenlijk wel blij met het op slot zitten van de huurmarkt; daardoor is er een zeer grote groep die wil kopen! Met alle prijsstijgingen vandien.