Op last van de INGbank moet het pand aan de Pretoriusstraat 28 te Amsterdam op 6 februari 2006 executoraal geveild worden. Nog geen twee jaar geleden heeft de hypotheekafdeling van de INGbank de spekulant J. C. Mcarthy glimlachend voor dit pand 500.000 euro overhandigd. Dat dit geld niet gebruikt zou worden om iets fatsoenlijks met het huis te doen had de bank kunnen weten, als ze haar informatie op orde had gehad of anders in een gesprek met de bewoners of buren kunnen achterhalen. Dat was voor hen blijkbaar toen niet van belang, en kennelijk ook vandaag nog niet. Zoals altijd probeert de bank nu haar hachje te redden zonder over de consequenties na te denken. Van enig gevoel van verantwoordelijkheid is geen spoor te bekennen!
Na het failliet van haar criminele eigenaar J. C. Mccarthy moet het pand aan de Pretoriusstraat 28 te Amsterdam op 6 februari 2006 executoraal geveild worden. Sinds 1996 heeft dit huis alle stadia doorlopen van een klassiek spekulatieobjekt: het uitplaatsen van de normale huurders, misbruik door als onderdak voor zwartwerkers te dienen en uiteraard gebruik als wasserette van tonnen zwart geld. Zelfs het feit dat de verschillende etages van het pand sinds 2001 successievelijk door krakers in bezit zijn genomen heeft dit laatste niet kunnen voorkomen. Nu ook de laatste cent winst ermee gemaakt is en de eigenaar officieel failliet is, wil de laatste geldschieter van deze dubieuze operatie, de INGbank, zich van haar verantwoordelijkheid ontdoen door het pand aan de meestbiedende spekulant van de hand te doen.
De heer McCarthy heeft in 1996 met hulp van het geld van de ‘grote mafia’ en een bank het pand weten in handen te krijgen. McCarthy heeft sindsdien alles gedaan wat een huisjesmelker definieert: alle huurders eruit gewerkt, de sigarenwinkel op de begane grond omgetoverd tot zijn schemerig hoofdkwartier en de woningen aan zwartwerkers per bed per nacht voor woekerprijzen verhuurd. Dit alles uiteraard zonder wat verbetering dan ook uit te voeren aan het pand.
In 2001 heeft de Kraakgroep Oost bezit genomen van delen van het pand. Twee verdiepingen waren op dat moment in gebruik door mensen die door McCarthy ernstig uitgebuit werden. Een van hen werd nog in datzelfde jaar door een knokploeg van de eigenaar op straat gezet omdat hij weigerde verder voor slechts kost en inwoning elf uur per dag te werken. Sindsdien wisselden de (niet krakende) bewoners in een tijdspannes van weken. Sommigen waren bij hun vertrek zo boos op McCarthy dat ze de sleutels van hun woning bij vertrek aan de krakers overhandigden.
Omdat McCarthy het niet kon na laten ook zijn zakenpartners, waaronder zijn boekhouder, te bedriegen kwamen een aantal dingen boven water die ook de aandacht van de overheid trokken. In 2004 raakte een van zijn bedrijven een opdracht kwijt van het Amsterdamse Stadsdeel Oud-Zuid nadat bekend werd dat er niet alleen vrijwel uitsluitend zwart gewerkt werd maar dat er ook steekpenningen betaald werden aan een ambtenaar. Nadat er een inval van de SIOD (Sociale Inlichtingen en Opsporings Dienst)in McCarthy’s kantoor in Oud-Zuid was geweest, kwam in 2005 uiteindelijk het hele pand in handen van de Kraakgroep. Ook wordt er inmiddels in opdracht van Stadsdeel Oost-Watergraafsmeer een integriteitsonderzoek uitgevoerd in verband met een voor het pand aangevraagde bouwvergunning.
Ondanks dit alles heeft het huis sindsdien een wonderbaarlijke waardestijging van 80.000 naar 300.000 euro doorgaan. Bij de verschillene schijnverkopen van het pand zijn diverse banken bereid geweest de activiteiten van de eigenaar te financieren.Begin 2004 is het pand al bijna eens geveild, maar het werd op de laatste moment weer onderhands doorverkocht. Deze keer werd het gefinanceerd voor maar liefst 500.000 euro door de INGbank. Deze hypotheeknemer heeft niet eens de moeite genomen te komen kijken wat er eigenlijk speelde. Pas toen de eigenaar de hypotheek niet meer betaalde werd het hen duidelijk dat het pand gekraakt is.
Zonder hulp van ondermeer de INGbank had deze eigenaar nooit zo lang zijn gang kunnen gaan. De hoop om op de winst van de smerige zaakjes van een huisjesmelker mee te kunnen liften was voor de bank kennelijk reden genoeg om er vijf euroton in te investeren. Nu dit plan misgelopen blijkt te zijn probeerd de INGbank haar centjes te redden door het pand bij een veiling aan de volgende spekulant over te geven.
Wie geld schiet, is verantwoordelijk. Dat geldt ook voor een bank, in dit geval de ING. Wie in tijden van schaarste met krappe middelen spekuleert (in dit geval met woningen in tijden van woningnood) moet ermee rekening houden dat de slachtoffers ervan bij de verantwoordelijken hun recht zullen opeisen!
ONS WOONRECHT IS GEEN HANDELSWAAR!
E-Mail: ps28@squat.net Website: http://squat.net/ps28
Lees ook het SPOK-dossier over McCarthy op: waar rook is