De AWV met de droom van GW Bakker?
Wat er boven daken van de huizen in de Amsterdamse Pijp aan vastgoed transacties afspeelt is in sommige gevallen onthutsend. De Bakkerblokken rond de Henrick de Keijserstraat in deze buurt zijn een goed voorbeeld van speculatieve waardestijging en een onzekere toekomst.
Op een veiling in juni 2000 wist speculant G.W. Bakker midden tussen andere beruchte types in de Amsterdamse vastgoedwereld zoals; Bart Harts van Nobillon bv maar toen nog van makelaarskantoor EBR, Frans van Maarschalkerwaart van Attica Immo, P.S. ter Borgh van makelaarskantoor EBR en voorheen Libra International en P. van der Vloodt van Batavia bv de hoogste prijs te bieden. Voor het bedrag van 6.430.461 gulden (pdf, 1Mb) trok hij de vanaf dat moment als ‘de bakkerblokken’ bekende panden naar zich toe. De plannen van Bakker lieten niets aan de verbeelding over. Hij wilde de blokken met 64 betaalbare sociale huurwoningen samenvoegen tot 32 dure koopappartementen. Na jarenlange (juridische) strijd besluit stadsdeel Oud-Zuid in april 2006 onder druk van huurders en krakers definitief de eerder verleende vergunningen voor splitsen en samenvoegen in te trekken. Voor G.W. Bakker is de lol eraf en wil de blokken najaar 2006 vrijwillig op een openbare veiling verkopen. Slechts een week voor tijd worden de panden opeens terug getrokken van de veiling en werden de panden verkocht aan RVG Woningen uit Oosterbeek.
De RVG blijft echter alleen economisch eigenaar van de panden en heeft ze binnen een maand razendsnel doorverkocht aan de Algemene Woningbouw Vereniging te Amsterdam. De prijs die de AWV ervoor heeft neergelegd is een niet te zuinige 8.251.000 euro. De waardestijging in zes jaar tussen de aankoopsom van Bakker 6,4 miljoen gulden en de koopsom van de AWV 8,2 miljoen euro zit is fenomenaal. Grote vraag blijft natuurlijk wat de RVG als lachende derde aan de verkoop heeft overgehouden aangezien bij economisch eigendom deze koop- en verkoopprijs niet vermeld hoeft te worden op een koopakte.
De Amsterdamse woningbouwvereniging laat al snel aan de bewoners weten voor alle appartementen splitsingsvergunningen aan te vragen en een groot aantal etages samen te willen voegen. De droom van speculant GW Bakker lijkt dan alsnog realiteit te worden. Vraag is wat deze toekomstige koopwoningen op de markt moeten gaan kosten; 8,25 miljoen euro gedeeld door 64 woningen is namelijk al een 130.000 euro. Het zal dus neerkomen op een hele goedkope renovatie of verdomd dure appartementen in de Pijp.
Corporatie de Alliantie was door de gemeente benaderd om dit project op zich te nemen maar heeft daarvoor bedankt. De Alliantie wilde de panden grotendeels toevoegen aan het bestand sociale huurwoningen maar dat kon financieel lang niet uit. De verkoop van de woningen vind de Alliantie in dit geval absoluut niet bij haar maatschappelijke taak passen. Zou de AWV ook door de gemeente gepushed zijn? En hoe kan het stadsdeel Oud-Zuid dan verdedigen dat de plannen van Bakker nu met kleine nuance verschillen op hun verzoek alsnog doorgaan?
In februari 2007 stellen PvdA en de SP in de Tweede kamer deze doorverkoop praktijken tegenover de minister van VROM aan de kaak. Staf Depla (PvdA) en Remi Poppe (SP) stellen kamervragen waarin zij van de minister willen weten of de aankoop van huurwoningen van particuliere eigenaren met als doel deze op korte termijn weer te verkopen, tot de (kern)taken van een woningcorporatie behoort. Antwoorden van de minister zullen snel volgen. Het is de vraag of stadsdeel Oud-Zuid zich voor het karretje van dit omstreden AWV plan wil spannen.
lees meer over de AWV en de Bakkerpanden, klik hier