Steve Bikoplein: alweer Hussein

Onderstaande tekst is overgenomen van Indymedia

Het in de zomer van 2004 gekraakte pand aan het Steve Bikoplein nr 19 heeft na jarenlange desinteresse en nalatigheid van de eigenaar te maken met een nieuwe eigenaar/vastgoedboef. Zeg maar gerust een heel netwerk aan vastgoed misdadigers en die laten er geen gras over groeien: de krakers moeten weg, en snel een beetje!

Kraak Bikoplein 19
In de zomer van 2004 werd aan het Steve Bikoplein achtereenvolgens de begane grond en de etages 19-2, -3, en –4 na jaren van leegstand en verval, gekraakt. De begane grond werd aangetroffen zonder vloer en in de bovengelegen etages wijzen het ontbreken van basisvoorzieningen als een douche of badgelegenheid uit dat de laatste bewoners er onder primitieve omstandigheden vertoeft moeten hebben.

Verval
Het pand kwam in 2000 In handen van de heer Testa, pensioenerende makelaar en broer van Anton Testa bekend als voormalig directeur van het GVB. De jaren hierna kenmerken zich door totaal gebrek aan onderhoud aan het pand; de gemeente sommeert de heer Testa uiteindelijk in 2004 iets te doen aan de 52 punten van achterstallig onderhoud. Op dat moment is het verval dusdanig dat de huurster uit veiligheidsoverwegingen de toegang tot haar balkon ontzegt wordt op gevaar van instorting. Alleen na herhaalde smeekbeden van de huurster, lobby door de kraakgroep en onder grote druk van de Dienst Wonen worden de balkons gerenoveerd. Herhaalde pogingen van de Dienst Wonen om de heer Testa zover te krijgen dat ook de andere punten van achterstallig onderhoud aangepakt worden (de gevel is inmiddels bijna los komen te staan van de rest van het karkas) lopen op niets uit.

De bewoners
De nieuwe bewoners van het pand sparen in de tussentijd kosten nog moeite om het pand weer in leefbare toestand te krijgen. De vloer op de begane grond wordt opnieuw gebouwd, een toilet geplaatst en de gebroken ruiten vervangen. De etages erboven worden voorzien van electriciteitsnetwerk, water, verwarming, plafonds en doucheruimte.
Daarnaast zetten de bewoners zich actief in bij buurtinitiatieven. Er wordt een filmavond voor alle buurtbewoners georganiseerd op het plein en er wordt geholpen bij het opzetten van verscheidene buurtinitiatieven zoals een Weggeefwinkel en een Buurt Eetcafe.
Al die tijd is er geen eigenaar die zich interesseert voor het behoud en leefbaar maken van het pand aan het Steve Bikoplein.

Speculanten arriveren op het Steve Bikoplein
In maart 2007, krijgen de bewoners bezoek van ene Mike Visser die beweert de contactpersoon van huiseigenaar Testa te zijn. Deze meneer doet zich in eerste instantie voor als een vriend van een van de bewoners om op die manier binnen een kijkje te kunnen nemen. De bewoner en aanwezige krakers uit de buurt zijn uiteraard wantrouwend genoeg hem niet al te hartelijk te verwelkomen. Desalniettemin doet hij zijn best zo flexibel en begripvol mogelijk over te komen. Hij heeft ‘natuurlijk’ zelf vroeger ook gekraakt en begrijpt de situatie. Een vaag gesprek lijkt uit te wijzen dat het probleem wellicht kan worden opgelost met een financiele deal en hij heeft anders ook nog wel een map liggen met alle positieve reacties van alle huurders die hij ooit heeft ‘ondergebracht’. De krakers zijn echter niet onder de indruk van zijn vage beweringen. Integendeel.

Asbest
Een aantal weken later, komen de bewoners erachter dat een zekere Nawar Hussein inmiddels het recht heeft verkregeen het huis te kopen en verkopen. Deze Mr. Hussein is een berucht persoon in de Amsterdamse vastgoedwereld. Kort hierna verschijnt er een artikel in het parool over de betrokkenheid van het bedrijf Utopit bij de schandalen rondom het verwijderen van asbest gedurende de renovatie van de Da Costastraat 43. De arbeidskrachten die hiervoor werden ingehuurd zouden niet of nauwelijks beschermd zijn geweest tegen de schadelijke effecten van asbest. Bovendien is de verwijderde asbest niet in de daarvoor aangewezen veilige containers geplaatst maar gewoon in de buitenlucht waardoor buren en andere omwonenden eveneens risico op gezondheidsproblemen hebben opgelopen. Het bedrijf Utopit wordt gerund door Nawar Hussein en voorgenoemde Mike Visser.

Huurders pesten
Naast het negeren van de veiligheid en gezonheidsrisico’s van eigen werknemers en bewoners van de Da Costastraat doet Nawar Hussein zijn beruchte naam eer aan door de bewoners op kerstavond mede te delen dat ze moeten vertrekken. Hij oefent druk uit op de huurders onder andere door ze uit tekopen en/of andere woonruimte te bieden. Deze beloften zijn echter nooit waar gemaakt. De huurders die vol hielden en zijn gebleven, leven nu ruim 3 jaar in een bouwput waar geen einde aan lijkt te komen. Hussein bevestigt hiermee nogmaals zijn onbetrouwbare imago. Hussein’s uiteindelijke plan met de Da Costatraat is om de sociale huur appartementen op te knappen en als dure juppenwoningen te verkopen.

Wanhopige studenten
Naadloos aansluitend op bovenstaande gebeurtenissen en als klap op de vuurpijl runt Nawar Hussein ook nog een handel in studentenkamers: Direct Housing B.V. Het bedrijf schittert bovenaan de zwarte lijst van de studenten huisvesting website. Uit de meeste ervaringen van studenten komt het volgende naar voren: een student, wanhopig opzoek naar een kamer, vindt Direct Housing. Ze bieden een dubieus tijdelijk contract en het blijft in het midden of de studenten de kamer illegaal of legaal huren. De studenten moeten in ieder geval hun huur maandelijks cash betalen op het Direct Housing kantoor op de middenweg. Hierdoor kunnen de studenten niet bewijzen dat ze van Direct Housing huren waardoor Direct Housing ongestoord studenten uit hun huis kan zetten wanneer ze maar willen. De verhalen van studenten die van Direct Housing huren en hebben gehuurd lopen over van intimidatie, misbruik, en gebrek aan onderhoud van de woningen. De studenten vormen helaas een makkelijke prooi voor Hussein omdat dit juist de mensen zijn die dankzij de inmiddels onbetaalbare woningmarkt in Amsterdam wanhopig opzoek zijn naar woonruimte.

Wie is Nawar Hussein?
Gebaseerd op alle voorgaande informatie is Nawar Hussein zonder twijfel een obscuur figuur dat er van geniet veel (zwart) geld te verdienen aan met name mensen die zich in een minder ‘ machtige’ situatie bevinden dan hij.

Wie o wie is dan deze Nawar Hussein? Hij gaat zo nu en dan schuil onder de naam Noah Laith en komt oorspronkelijk uit Bagdad, Irak. Hij heeft zijn Master of Science in ‘Algorithmical Computer Science’ behaald aan de UvA en is houdt zich bezig met verschillende vastgoed en software bedrijven zoals: Perfect Housing, Derubi, Manner Vastgoed en niet te vergeten de reeds besproken Utopit en Direct Housing.
Hussein heeft finaciele belangen in het Midden-Oosten. Zo biedt Utopit zich aan als een ingang voor investeerders die vanuit het Midden-Oosten willen investeren in de Europese Vastgoedmarkt. Bovendien is er nog een ander bedrijf van Hussein, Lightsource, dat zich specialiseert in het creeren van software voor de woningmarkt in de Arabische wereld. Uit grondig onderzoek naar de financiele stand van zaken van de verschillende bedrijven van Nawar Hussein blijkt dat zijn financiele situatie onstabiel is. Aannemelijk als we kijken naar de schofterige manier waarop hij studenten en andere huurders geld afhandig probeert te maken.

Wordt vervolgd…
Ongeveer twee weken nadat Hussein het recht op het pand aan het Steve Bikoplein nr. 19 overnam van Testa, verkoopt hij het door aan Sterk Trading. Officieel neemt Hussein het pand over van Testa voor 493.000 euro’s. Twee weken later verkoopt hij het door aan Sterk Trading voor 650.000 euro’s!