Categorie archief: publiek

Op 30 oktober jl zouden de zogenaamde Bakker-panden in de Amsterdamse Pijp geveild worden nadat projectontwikkelaar Gerard Bakker de moed had opgegeven. Hij wilde de panden met 64 betaalbare sociale huurwoningen samenvoegen tot ca. 32 dure koopappartementen maar vanwege georganiseerd verzet van de (laatste) huurders heeft hij zijn plan niet kunnen realiseren. Enkele dagen voor de veiling heeft hij de panden verkocht zodat er dus niet meer werd geveild.

De nieuwe eigenaar schijnt RVG Woningen uit Oosterbeek te zijn. Deze grote ontwikkelaar is eigendom van onder andere Theo Jansen, Herman Veenendaal en Mehmet Faruk Kinran, allemaal uit de omgeving van Arnhem.
Veenendaal is bekend als voormalig spits van voetbalclub Vitesse en zit daar ook in het bestuur. Nadat Vitesse enkele jaren geleden na malversaties een financieel probleem kreeg met de FIOD sprongen Jansen en Veenendaal met ettelijke miljoenen bij om de club te redden. Heel sportief.
RVG, dat staat voor de Rozendaalse Vastgoed Groep, is al langer actief in Amsterdam. Zo renoveren ze op dit moment voor woningbouwvereniging Eigen Haard enkele panden op de Looiersgracht en zijn ze zakelijk betrokken bij het gekraakte Ruyschstraat 32 van Wemi BV. Daarnaast hebben ze ook met Capital Investments van Jorgen Bakker zaken gedaan op de Willemsparkweg.
Op drie augustus 2006 hebben zij nog voor € 9.875.000 een aantal panden op de Lijnbaansgracht 241-242, Leidseplein 12 (pand van Boom Chicago) en Korte Leidsedwarsstraat 18-20 (pand Jimmy Woo Lounge) verkocht aan Harry Tseng en Michael van Bruggen, de zakenpartners van David Beesemer. Ronny Rosenbaum en zijn zoon Alain Rosenbaum (broer van Loraine Rosenbaum, David Beesemer’s vrouw) staan vermeld in de hypotheekakte bij de FGH Bank voor die panden.

Zouden ze deze bij 10 miljoen nu in de Bakker panden hebben geinvesteerd? Omdat de transactie na een week nog niet is ingeschreven bij het kadaster lijkt het er meer op dat de panden op naam blijven staan van Rasto BV (lees: GW Bakker) en dat RVG alleen het economisch eigendom heeft gekocht. Als dat het geval is blijft Bakker betrokken bij de panden.

RVG heeft de huurders en hun bescherming hoog in het vaandel staan. Ze ponden dan wel alles uit wat ze in handen krijgen maar: “Elke huurwoning die vrij komt, wordt verkocht aan een particulier. Voor bestaande huurders blijven de contracten en regels ten tijde van de overname gewoon van kracht. Verder mogen ze zo lang als ze willen blijven huren. Het is wel zo dat een speciaal aanbod om met een bepaalde korting te kunnen kopen niet onbeperkt geldig blijft.” En dit is ook nog een mooie van hun website: “De bewoners zijn voor RGV Woningen van groot belang en zij vindt dan ook dat bestaande rechten van de huurders gehandhaafd moeten blijven. Bewoners mogen er niet in wooncomfort op achteruit gaan als RVG Woningen betrokken wordt bij de overname van hun gebouw. In tegendeel zelfs, RVGW wil dat comfort graag verhogen.”

En nu is het dus even afwachten op de plannen van RVG.

In januari 2006 werd er voor het eerst een bouwvergunning ingetrokken op basis van wet BIBOB. Dit gebeurde in het amsterdamse stadsdeel Oost Watergraafsmeer en wel mede op basis van de publicatie van het SPOK rapport ‘Waar rook is’ uit 2005. Dit rapport beschrijft de handel en wandel van huisjesmelker en koppelbaas Joseph Cyrrus McCarthy.

Een reactie kon niet uitblijven en al snel schoof McCarthy een aantal stromannen naar voren: de heren Leon Segaar, Pepijn Koch, Ton Klomp en Albert van de Laar. Met de verlening van dezelfde bouwvergunning voor het pand in de Pretoriusstraat aan deze heren, lijkt deze opzet nog te lukken ook. Met een nieuw rapport, ‘Waar stro is’, wil het SPOK duidelijkheid scheppen over de verhoudingen tussen de betrokken.

De belangen zijn trouwens groter dan de bouwvergunning in kwestie. Nadat de werkwijze van McCarthy’s schoonmaakbedrijf bekend werd, is hij niet alleen alle legitieme klanten (waaronder het stadsdeel Oud Zuid!) kwijtgeraakt, maar hebben belastingdienst en het UWV beslag om vrijwel zijn gehele (legale) vermogen laten leggen, waaronder het pand aan de Pretoriusstraat. De claims van genoemde partijen maar ook de hypotheek op het pand overstegen de feitelijke waarde veelvoudig.

De onderhandse verkoop van het pand in januari heeft veel van deze ‘problemen’ opgelost. De manier waarop de eigendomsoverdracht tot stand is gekomen heeft ervoor gezorgd dat vrijwel alle gedupeerden buiten spel staan. McCarthy is in eerste instantie gestopt met het afbetalen van een veel te hoge hypotheek (500.000 euro). Deze hypotheek is tot stand gekomen met de medewerking van zijn voormalige boekhouder Johannes van den Elshout, die op zijn beurt weer allerlei zakenrelaties onderhield met de heren Klomp, Segaar en van de Laar.

De ING moest daarom genoegen nemen met een veel lager bedrag bij een mogelijke veiling. De veiling kwam echter nooit tot stand, maar de heren in kwestie hebben het pand onderhands aangekocht. De vorderingen van belastingdienst en UWV kwamen daardoor uiteraard te vervallen. Opmerkelijk is daarbij dat de onderhandse aankoop door dhr Segaar zelf gefinanceerd word met een persoonlijke hypotheek van 700.000 euro. Een bedrag van “onbekende herkomst”.

Een poging om hiermee aan de werking van de wet BIBOB te ontkomen strandde echter: toen de ‘nieuwe’ eigenaren van de Pretoriusstraat 28 bezwaar tegen de intrekking maakten, kregen ze van het stadsdeel te horen ‘dat de intrekkingsgronden nog steeds van kracht waren’. Dit heeft de heren niet weerhouden dezelfde aanvraag onder een ander naam opnieuw in te dienen.

Tegen alle verwachtingen en buiten een politieke besluitvorming om is de vergunning recentelijk toch verleend, waarbij in de woorden van de vergunningverlenende ambtenaar ‘een relatie tussen nieuwe en oude aanvrager niet aannemelijk wordt geacht’. Desgevraagd heeft het DB bestuur de blunder toegegeven en een nieuw BIBOB onderzoek aangekondigd. Gezien de in ‘Waar stro is’ gepresenteerde feiten, wachten wij de uitkomst met spanning af.

Zie ook eerder blog-item: Bezwaar tegen intrekking bouwvergunning BIBOB afgewezen

Zie ook: de website van de bewoners van de Pretoriusstraat 28

De nieuwsberichten over de voormalig zakenpartners Beesemer en Paarlberg gaan maar door. Terwijl Paarlberg op de hak wordt genomen door de belastingdienst die 47 miljoen vordert (beschikking (pdf)) raakt Beesemer weer in opspraak wegens speculatieve handel in Rotterdam.
Ondertussen is hun boekhouder Ad van Tatenhove nog even aan de tand gevoeld over enkele gevoelige dossiers mbt de Holleeder-zaak.

Gemeente Bloemendaal heeft in de tussentijd de nieuwe plannen van David Beesmer en schoonvader Ronnie Rosenbaum met het voormalig restaurant Amazing Asia gefrustreerd door de nieuwbouw van een hotel onmogelijk te maken.

Meer nieuws over Paarlberg, Beesemer, de Merwede groep en andere bedrijven van dit illustere duo staat (bijna dagelijks ververst) op de site van de Lange Leidsedwarsstraat.

Maar hoe moet het nu verder met Euro commissaris Kroes die actief lobbyde voor deze heren? Het wordt tijd dat Kroes eens door de integriteitsmolen wordt gedraaid.

Op zes november wordt de Roompotstraat 1 executoriaal geveild. Roompotstraat 1? Volgens het veilingboekje “WOONHUIS, bestaande uit een benedenwoning en 2 afzonderlijke bovenwoningen
in gebruik bij eigenaar, danwel zonder toestemming in gebruik bij derden”. Goh, ook nog gekraakt? Zal wel iets anders mee aan de hand zijn. Maar was er niet iets met dat adres? Was daar niet iets mee? Ach, een bordeel dat in het verleden toebehoorde aan Cor van Hout en dat later in handen kwam van Willem Holleeder. Weer later werd het beheer overgedragen aan Jos van der Meer. Meer over deze Van der Meer via de onvolprezen site van de Kleintje Muurkrant.
En nu dan de executoriale veiling. De tent is sinds vorig jaar gesloten, evenals die andere tent van Van der Meer in Amsterdam, aan de Nic. Witsenkade 38. Dat is een zeer mooi decoratief monumentaal pand, maar staat helaas weg te rotten zodat Stadsdeel Centrum dit jaar een aanschrijving heeft uitgebracht.

Van der Meer mag het beheer van die Roompotstraat dan wel hebben overgenomen, het is zeer aannemelijk dat Holleeder met zijn geld nog wel in dat bordeel, eerst Satyricom en daarna de MayFair genoemd, heeft zitten. Wie biedt?

John Deuss is weer in het nieuws. Hij wordt verdacht van grootschalige belastingfraude en illegaal bankieren via zijn First Curaçao International Bank (FCIB). Deze FCIB heeft geen bankvergunning van De Nederlandse bank zodat bankieren in Nederland per definitie illegaal is. De FIOD-ECD heeft begin september invallen gedaan in zijn kantoren en kasteel in Berg en Dal.

Wie was Deuss ook alweer? Als je via google zoekt komt met stip op nummer één een link naar het SPOK. In 1988 publiceerde het SPOK een zwartboek over de beruchte speculant Jacob Koos Leutscher, bekend van de Exota affaire en het op grote schaal opkopen van kraakpanden door heel Nederland om vervolgens jarenlang te procederen. Dat procederen was tevens een hobby van deze rechtse libertarier. In dit zwartboek ging één hoofdstuk over de JOC Oil affaire. Deze blijkt in Nederland helemaal vergeten, Google komt met 2 hits; ook allebei van de SPOK site.

Een mooi overzichtsartikel over Deuss is in 2004 gepubliceerd in de Mid Ocean News. Banden met CIA agenten en andere spionnen, links naar de Iran-Contra Gate en andere geheimzinnige complotten komen ook op bizniz.blog aan de orde.

Er is weer nieuws rond de ‘Bakker-panden’ in de Amsterdamse buurt de Pijp. Bakker kocht deze panden met het idee eerst de huurders eruit te zetten en de panden na samenvoeging van de etages uit te ponden. De Dienst Wonen verstrekte de vergunningen voor tijdelijke verhuur terwijl er nog geen enkel concreet bouwplan lag. In de loop der jaren kwamen er steeds meer tijdelijke huurders, anti-krakers en natuurlijk ook krakers. Van de 60 woningen wonen er nu nog 14 huurders. Daarnaast zitten er 42 kraakwachten en 7 krakers.

Door een goed georganiseerd verzet van de laatste bewoners heeft projectontwikkelaar GW Bakker rechtzaken verloren en is de bouwvergunning door het stadsdeel ingetrokken. Bakker moet weer opnieuw beginnen met planvorming. Alhoewel, verkoop levert nu natuurlijk ook wel iets op, nu bijna alles leeg is. Eind oktober worden de panden als een geheel op de veiling te koop aangeboden.

Op Zondag 13 augustus 2006 is in Amsterdam Oost de eerste verdieping van het pand aan de Ruyschstraat 32 gekraakt. De etage is ruim anderthalf jaar geleden uitgesloopt en heeft sindsdien leeggestaan. Het pand is sinds het voorjaar 2005 in handen van een kring bekende Amsterdamse spekulanten. Die hebben het onderling 3 drie keer aan elkaar doorverkocht waardoor het een wonderzame waardestijging van 125.000 binnen 6 maanden is ondergaan. Aan de huurders is, helemaal volgens het bekende patroon, al aangekondigd dat zij maar beter hun huur konden opzeggen en vertrekken.

Het pand aan de Ruysschstraat 32 is sinds begin 2005 in handen van vastgoedhandelaren rond de Amsterdamse huisjesmelker Hussein Nawar. Via een zijn bvtjes Manner Vastgoed en Utopit heeft dhr Hussein halve straten in Amsterdamse Volkswijken weten aan te kopen. In het gevolg werden, goedschiks of kwaadschiks, de zittende huurders van hun goedkope huurcontracten afgeholpen. Zowel afkooppremies als verkrotting en uiteindelijk intimidatie horen bij de gebruikte middelen. Zowel de huurdersvereniging in Oudwest als het Meldpunt Ongewenst Verhuurgedraag wisten erover te berichten.

In de Ruyschstraat ging het niet anders: toen Hussein het pand in januari 2005 heeft aangekocht, is aan alle huurders duidelijk gemaakt dat het pand gesplitst en verkocht moest worden. Twee huurders zijn inmiddels vertrokken. Ondanks 2 sindsdien aangevraagde vergunningen zijn behalve het uitslopen van 1 hoog geen werkzamheden uitgevoerd. Wel is het pand inmiddels weer doorverkocht.

De nieuwe eigenaar Jacques Michael Weiss heeft via zijn BV Wemi het pand in juli jl aangekocht. Vreemd genoeg heeft op het zelfde datum nog een transactie plaatsgevonden. Bij al in al 3 verkopen is de waarde met 125.000 euro ‘gestegen’.

Dat J M Weiss niet zomaar een onschuldige is die uiteindelijk de prijs voor de speculatie moet ophoesten word duidelijk als men weet dat dit niet het enige pand in Amsterdam is, waar dezelfde acteurs alweer het zelfde spelletje mee spelen. In juni 2006 heeft Wemi BV namelijk nog een vergelijkbaar pand van Hussein aangekocht aan de Nieuwe Achtergracht 91, wederom met een forse waardestijging als gevolg, wederom nadat Nawar Hussein het pand op dezelfde dag had verkregen. Opmerkelijk bij deze deal is dat een andere oude bekende meedoet, met name dhr Pepijn Koch, die zowel hier als bij de Pretoriusstraat 28 als interimfinancier optreed voor een deal die uitstekend geschikt is om geld met onduidelijke herkomst als vastgoedwinst witgewassen te krijgen.

De Weesperzijde, de wijk in Amsterdam oost waar de Ruyschstraat is gelegen, is niet pas sinds gisteren de prooi van allerhand grettige projectontwikkelaars, waaronder ook woningbouwverenigingen. Liefst zouden ze alle huurders met oude en goedkope contracten zien vertrekken om in het gevolg hun woningen aan betergestelden te kunnen verkopen. De gang van zaken rond de Ruyschstraat 32 is een schoolvoorbeeld hoe zoiets voor elkaar kan komen.

Het heeft sinds begin jaren ’90 geduurd maar nu eindelijk is de gemeente in actie gekomen tegen huisbaas, voormalig ambtenaar en illegale hotelboer Peter Verberne. Verberne heeft eind jaren ’80 op slinkse wijze, waarbij hij zijn functie bij het Gemeentelijk Grondbedrijf gebruikte, een groot deel van het Holendrechtstraat in de Rivierenbuurt in zijn bezit gekregen. Al in de jaren ’80 was hier een illegaal pension gevestigd, toen nog voor de opvang van Tamils. Nog steeds zit er er een illegaal pension cq hotel gevestigd. Illegaal, want het zijn panden met een woonbestemming. Ook is er sprake van illegale woningonttrekking. Huisjesmelker.

Begin jaren ’90 werd een pand van hem gekraakt (zie ook hieronder). Uiteindelijk werd dat ontruimd omdat Verberne het pand weer op gewone wijze zou gaan gebruiken. De krakers hadden met de politie afgesproken dat zij vrijwillig het pand zouden verlaten indien de politie met de fanfare zou komen… Bij de ontruiming kreeg de politie bloemen van de krakers maar helaas had de politie in plaats van het politiekapel een bandje met fanfaremuziek in een politiebusje opgezet. Anyway, dat was ergens begin jaren 90. Verberne heeft er daarna een illegaal hotel/pension van gemaakt waar nu dus pas een eind aan wordt gemaakt. Kon dat niet wat sneller?

Hieronder nog de tekst van een pamflet uit 1992 over Verberne:

Bron: Staatsarchief, afd. Pamfletten Catalogus

11-92/18 Verberne de bak in !
(1) anoniem
(2) dubbelz., A4, fotokopie, voorkant: tekening
(3) Ams-Zuid Rechtsst Wonen-kra
(4) FP /
(5) Facs.in Grachtenkrant 319extra (21-12-92) p.15. Aldaar ook verslag: eis OvJ 8 maanden + fl. 20.000.

Verberne diende klacht in tegen verspreiding affiche met oproep voor zitting
“Zielig he, meneer de rechter, ik word gepest. Nee meneer, ik woon niet op 28 huis, ik woon geloof ik op 16 drie”. Dat waren de eerste zinnen die Peter Verberne 27 oktober zei op de eerste zitting van de rechtszaak die het openbaar ministerie tegen hem heeft aangespannen wegens poging en aanzetten tot fraude. Volgt uitgebreid verslag van de aktiviteiten van Verberne rond het hofje in de Holendrechtstraat: het vermengen van funkties bij de gemeente met zijn belangen als huiseigenaar, het onder valse voorwendsel zijn buren er toe brengen de renovatie van hun pand via hem te laten lopen. Dit kostte hen handenvol geld, een werd failliet verklaard, zij werden hun huizen uitgeprocedeerd met gebruikmaking van vervalse rapporten. Zij konden niet meer naar hun huis terugkeren. Op het dieptepunt bood Verberne aan de huizen aan te kopen. De leegkomende huizen werden zonder toestemming van de eigenaren door Verberne aan studenten verhuurd. Bewoners en studenten werden weggepest door Verberne (post verdween, bij vorst gasleiding afsluiten, elektra en kabeltelevisie afsnijden, slopen van een huis terwijl iemand er nog woont). Een aantal malen werd door krakers ingegrepen die toevallig op nr.30 afgekomen waren aangezien dat al 5 jaar leegstond. Verberne kreeg van z’n collega’s subsidies die andere eigenaren niet kregen. De buurtbewoners zijn met de krakers een onderzoek begonnen. Daarna is het balletje aan het rollen gegaan. De gemeenteraad liet een onderzoek instellen door ‘n vriendje van Verberne: Verberne is onschuldig. Het Ministerie kwam tot andere conclusies. Verberne heeft tweemaal geprobeerd met een knokploeg het kraakpand op nr.30 te ontruimen. Met liegende studenten, een ‘studentenleger’, won Verberne het ontruimingsproces van de krakers en de politie ontruimde het pand door het uitdelen van bossen bloemen onder muzikale begeleiding. Verberne had van alle kamers van de studenten de sleutel. Als je lag te slapen sloop ie bij de meisjes de kamer op met een smoes. Als je er niet was dan belde hij met je telefoon naar het buitenland, naar z’n vriendin Hulshof. U begrijpt dat een hoop mensen in het proces een begin van zijn einde zullen zien. Het proces zal plaatsvinden aan de Parnassusweg op 8 december.

Een maand geleden werd het SPOK benaderd door PropertyNL Magazine, een vakblad voor professionals in vastgoed. Zij waren bezig met een kritisch artikel over het commerciele dochterbedrijf van woningbouwvereniging Het Oosten, de NV Stadsgoed. Het SPOK heeft enkele hypotheek- en koopaktes laten zien en heeft naast enkele goede effecten van Stadsgoed ook een kritische noot gegeven. Stadsgoed is opgericht om de leefbaarheid in het centrum te vergroten door panden van de penoze over te nemen door middel van bemiddeling van het Van Traateam (pdf) van de gemeente. Zo is de bekende Amsteldriehoek (Amstel, Amstelstraat, Wagenstraat) door tussenkomst van de gemeente overgenomen van Bertus Luske. Veel panden met bordeelbestemming op de Geldersekade zijn via de gemeente ook terechtgekomen bij NV Stadsgoed. De verkoopster, Aurora Robert, heeft het geld dat zij ontving vervolgens samen met Sabah Nissan geinvesteerd in onder andere het Museum Hotel in de PC Hooftstraat 2 – 18. Ook hebben zij samen Hotel Luxor laten bouwen in de Warmoesstraat 11.
Ondertussen is de gemeente nu weer bezig om via de BIBOB het AMS hotel in de PC Hooft te sluiten vanwege de criminele antecedenten van Nissan en Robert. Zoals Luske met zijn uitkoopgeld investeerde in het ADM-terrein, zo investeren anderen die door Stadsgoed werden uitgekocht ook gewoon weer ergens anders in de stad. De beoogde doelen van het uitkopen, de stad terugveroveren op de penoze en de stad opknappen, werkt dan ook maar gedeeltelijk. Er wordt alleen maar enorm veel geld rondgepompt, precies wat criminelen willen…
Het opknappen lukt Stadsgoed nu uiteindelijk wel na een hypotheek van de gemeente Amsterdam van 50 miljoen euro, de dubieuze ondernemers kopen gewoon een straatje verderop weer nieuwe panden. Deze lening was ook nodig om eindelijk eens iets te gaan doen met het twee keer gekraakte Rokin 116.

Geldersekade 42

Stadsgoed had dus al veel panden op de kade maar om het blok compleet te maken moest zij alleen nog nummer 42 krijgen. Dit pand is in handen is geweest van het illustere rijtje namen Jan Venekamp, Charles Geerts, Bertus Cirkel, Marco Proper, Tonnie van Eunen en de vrouw van John Mieremet, Ria Eelzak. De prijs van dat kleine pandje ging van € 108.000 (november 1995) naar € 82.000 (augustus 1996) naar € 83.000 (januari 1997) naar € 166.000 (oktober 1999) naar € 295.000 (maart 2000) naar € 700.000 (juni 2005) naar uiteindelijk € 1,3 miljoen dat Stadsgoed betaalde op 30 december 2005. Een absoluut speculantenpandje dat Stadsgoed voor een absurde prijs in handen krijgt. Alles voor de leefbaarheid…

Ronald Wiggers

De eerste versie van het artikel bevatte een aantal kritische vraagtekens bij de werkwijze van Stadsgoed. De directeur van Stadsgoed, Drs Ronald J.A. Wiggers, wilde niet meewerken aan het artikel. Da’s een lekkere directeur van een bedrijf dat onder een corporatie valt! Valt er wat te verbergen?
Deze Ronald roept ook vragen op. Hij treedt natuurlijk in meerdere notariele aktes op als directeur. Vreemd alleen dat in de ene koopakte Alexander Johannes Wiggers (geb. 1970) optreedt terwijl in een andere koopakte Josephus Adrianus Wiggers (geb. 1965) staat beschreven. Is Stadsgoed een familiebedrijf geworden? Wie is deze Alexander Johannes?

Artikel PropertyNL

Kennelijk heeft NV Stadsgoed of Het Oosten inzage in het verhaal gehad want van een kritisch stuk werd het een verhaal over de successen van Stadsgoed. De ondertitel van Propertynl, ‘onafhankelijke research voor professionals in vastgoed’, krijgt hierdoor wel een smetje. In het uiteindelijk gepubliceerde stuk in het magazine van augustus 2006 is nog weinig onafhankelijkheid te bespeuren. Alles wat Stadsgoed niet goed uitkwam is uit het concept geschrapt.

“Bouwactiviteiten met een aanneemsom vanaf €50.000,- worden in beginsel altijd aan een kritische toets of onderzoek onderworpen.”

Op de SPOK blog is al het nodige geschreven over de wet BIBOB, en dan vooral over het bouwvergunningen traject. Terwijl Stadsdeel Oost-Watergraafsmeer ook zonder vastgestelde beleidslijn op basis van de BIBOB een bouwvergunning introk, meldde Stadsdeel Oud Zuid tijdens de discussie rondom de Van Ostadestraat 137 dat zij niets konden doen tegen de kliek Hingst – Horn omdat er nog geen beleid was. Ondertussen heeft Stadsdeel Centrum al laten weten (pdf) dat de bouwaanvraag van David Beesemer voor de Lange Leidsedwarsstraat 35 in ieder geval gebibobt zal worden. Ook liet stadsdeelvoorzitter Iping onlangs weten een onderzoek in te stellen naar Capital Investments (Jorgen Bakker en Georgius Van der Vlugt) en Stevaco Vastgoed (Stefan Eveleens) ivm perikelen rondom de Nieuwe Achtergracht 101.

Omdat er uniformiteit gewenst is bij overheidsoptreden komt de centrale stad nu met een kennisgeving van de nieuwe beleidslijn. Het document (Word bestand) is hier in te zien.

Een opvallende vernieuwing in het bouwaanvraag proces is dat alle bouwwerken met een aanneemsom boven de €50.000,- altijd worden getoets, in principe door de gemeente en eventueel daarna door het Bureau Bibob uit Den Haag. Aanneemsommen onder dat bedrag kunnen getoets worden indien het om een risicocategorie gaat (bv horeca, prostitutie, wisselkantoren, diamanthandel, vastgoedbedrijven).