Categorie archief: publiek

We stuitten op de dubieuze rol van het Openbaar Ministerie bij een aankomende ontruiming van een kraakpand in de amsterdamse Pijp. Nadat het pand door de staat is geconfisqueerd probeert het OM het nu samen met de criminele oude eigenaar leeg te krijgen om het daarna leeg te proberen te verkopen. Vragen als wie hier nu de grootste crimineel is doemen dan al snel op. Een raadsadres van de bewoners van het pand legt het allemaal uit:

Amsterdam, 13 maart 2006

Leden van de gemeenteraad van Amsterdam,

Op dit moment heeft de politie het voornemen om op 21 maart a.s. het gekraakte pand Van Ostadestraat 137 te ontruimen. Volgens de politie vindt de ontruiming plaats op strafrechtelijke grond. Dit vanwege een aangifte (ex artikel 429 sexies Sr.) door de huidige eigenaar. Uit onze informatie blijkt dat het pand dan ontruimd zou worden ten behoeve van een door de rechtbank veroordeelde criminele eigenaar. In deze rechtzaak tegen deze eigenaar heeft de rechter tevens het pand verbeurd verklaard. Het zou dan na ontruiming nog lange tijd leeg blijven staan.

Er wordt echter een opmerkelijke aanvullende reden genoemd waarom het pand ontruimd wordt. Dit zou de veronderstelde onveiligheid van het pand zijn. Hierover ontmoeten wij geen duidelijkheid of openheid. Wat wel duidelijk is, is het volgende: een ontruiming op strafrechtelijke gronden is een oneigenlijk middel om een ontruiming vanwege onveiligheid uit te voeren. Hiervoor zou een bestuursrechtelijk traject de geeigende weg zijn. Toch lijkt gekozen te zijn voor een strafrechtelijk traject. Dit terwijl veiligheid naar ons vermoeden genoemd zal worden door de autoriteiten als het doorslaggevende argument om toch te ontruimen.

De naar onze indruk bewuste keuze voor een strafrechtelijke ontruiming brengt met zich mee dat bij een rechterlijke toetsing van deze beslissing niet kan worden geoordeeld over de veiligheid. Vanwege het ontbreken van rapportages is de enige open toetsingsmogelijkheid nu de civiele
rechter. Wij zijn desondanks wel een dergelijk kort geding tegen de staat begonnen. Deze rechtzaak heeft dan ook alleen tot doel om duiodelijkheid te eisen over de totstandkoming van de beslissing tot ontruiming. We herhalen voor de duidelijkheid nogmaals dat het hier geen inhoudelijke toets met betrekking tot de eventuele veiligheid betreft.

Het is zelfs zo dat over de vermeende onveiligheid alle duidelijkheid ontbreekt. Wij hebben het ernstige vermoeden dat onze pogingen om hierover duidelijkheid te creeeren doelbewust worden geblokkeerd. Dit komt naar onze mening tot uiting door de keuze voor een strafrechtelijke ontruiming en doordat relevante rapportages voor ons worden achtergehouden. Wij hebben ons hierover beklaagd.

Wij hebben ten slotte het ernstige vermoeden dat op de achtergrond van deze ontruiming speelt, dat het pand verbeurd is verklaard door de rechter en het pand op termijn eigendom van de staat zal zijn. Naar onze mening speelt het Openbaar Ministerie hierin een dubieuze rol doordat ze op ingenieuze wijze probeert te verhullen dat ze feitelijk het belang van de staat als toekomstig eigenaar van het pand dient.

Wij vragen de leden van de gemeenteraad:

– of het juist is dat er daadwerkelijk een beslissing tot strafrechtelijke ontruiming is genomen?
– of het juist is dat op grond van aangifte cq. ten behoeve van een criminele eigenaar wordt ontruimd?
– de vragen over de eigenaar aan het dagelijks bestuur van Staddeel Oud-zuid over te nemen en tevens aan de Burgemeester te richten.
– of het juist is dat het pand na ontruiming nog lange tijd leeg zal blijven staan?
– hoe de beslissing tot ontruiming zich verhoudt tot het vonnis van de rechtbank waarin de eigenaar van het pand wordt veroordeeld?
– zich uit te spreken tegen een nodeloze ontruiming.
– of het juist is dat in deze beslissing tevens de eventuele onveiligheid van het pand wordt meebetrokken?
– of het juist is dat een strafrechtelijke ontruiming niet de geeigende weg is om ten behoeve van veiligheid te ontruimen, omdat dit onder meer met zich meebrengt dat hier geen mogelijkheiden bestaan wat betreft rechterlijke toetsing ter zake van veiligheid, zoals die wel bij een bestuursrechtelijk traject bestaan?
– zich ervan verzekeren dat de bewoners van het pand de mogelijkheid krijgen voor een daadwerkelijke rechterlijke toetsing van de eventuele onveiligheid van het pand.
– zich uit te spreken tegen een ontruiming op oneigenlijke gronden?
– kennis te nemen van de volgende achtergronden.

Achtergronden:

1. Evert Hingst
Het pand is op 11 december 2005 gekraakt kort na de liquidatie van ex-advocaat Evert Hingst.
Het pand is een van de “Hingst-panden” waarmee crimineel geld is witgewassen. Aldus ook de rechter die op 5 januari 2006 Andy Groenewoud, de stroman van Hingst, tot celstraf veroordeelde en de panden waaronder de Van Ostadestraat 137 verbeurd verklaarde (bijlage 1).

2. Roger Horn
Er is echter meer aan de hand. Tegelijk met de kraakaktie stelden we op 10 januari 2006 als inspreker in de commissie wonen aan het dagelijks bestuur van stadsdeel Oud-Zuid een aantal vragen (bijlage 2). We hadden een opmerkelijke vervlechting van de bovenwereld en de onderwereld aangetroffen bij het vastgoed van Hingst. Dit wilden we aan een openbaar onderzoek onderworpen zien. Centraal staat de “projektontwikkelaar” Roger Horn: in feite echter leverancier van de panden waarmee is witgewassen en tegelijk de gemachtigde van Hingst en zijn stroman Groenewoud (bijlage 3).

3. Bewoonbaar maken
Als bewoners zijn we bezig geweest het uitgeloopte pand weer bewoonbaar te maken. Onderdeel daarvan is dat we de installaties opnieuw aanleggen en gipswanden en gipsplafonds installeren. Dit is ook geconstateerd bij een inspectie van bouwtoezicht op 20 februari 2006. Uit de mond van de inspecteur hoorden we nog: “jullie zijn goed bezig.”

4. Verrassende aangifte
We zijn echter in hoge mate verrast door de reaktie die we onlangs kregen. Aan de ene kant hoorden wij op 7 maart 2006 van de politie dat het OM had besloten dat het pand in aanmerking komt voor een strafrechtelijke ontruiming. Dit op grond van een op 11 december 2005, reeds de dag van de kraak, gedane aangifte van Horn. Dit terwijl we juist over Horn vragen hadden gesteld. Volgens de politie zou Horn zelfs door Hingst of Groenewoud gemachtigd zijn. Dit betekent dat het OM op aangifte van de oude criminele eigenaar zou ontruimen. Dit is een erg

5. Verrassende inspectie
Daarnaast bleek in het gesprek van 7 maart 2006 met de politie onverwachts ook dat de inspecteur van bouwtoezicht reeds op 20 februari 2006 een rapport had geschreven waaruit de onveiligheid van het pand zou moeten blijken. Noch het bestaan van dit rapport, noch de conclusies zijn meegedeeld aan ons of aan de bouwkundige van het wijkcentrum die ons begeleidde (bijlage 4). We hebben een procedure gestart op grond van de Wet Openbaarheid van Bestuur om inzage in dit rapport te eisen (bijlage 5).

6. Onderliggende ontruimingstitel
Inmiddels hebben we een kort geding aangespannen tegen de beslissing op de aangifte van Horn (bijlage 6). In deze procedure toetst de rechter de waarschijnlijkheid of de titel voor een strafrechtelijke ontruiming uberhaupt van toepassing is. De rechter kan dan eventueel de rechtsgrond van de ontruiming afkeuren en daarmee in feite de ontruiming verbieden. In deze civiele procedure kan de rechter echter niet oordelen over de veiligeheid van het pand. Dit kan later pas in een eventuele bestuursrechtelijke procedure aan bod komen. Daarvoor ontbreekt nog de beschikking over alle relevante informatie aangezien bouwtoezicht tot op heden ter zake doende rapportages voor ons achterhoudt.

7. Afweging Burgemeester
Voordat er na de aanwezigheid van een ontruimingstitel ook daadwerkelijk tot ontruiming wordt besloten dient echter volgens vast beleid van de burgemeester (dat in het driehoeksoverleg is geimplementeerd) ook nog te worden bezien of het opportuun is dat de ontrumingstitel wordt geeffectueerd (bijlage 7). Hierbij spelen overwegingen als zekerheid over het voorkomen van leegstand na ontruiming een belangrijke rol.

8. Leegstand
In het geval van dit pand, is er los van de huidige bewoners niemand die leegstand kan voorkomen. Het pand is immers verbeurd verklaard en blijft in afwachting van (op termijn) veiling door de staat leegstaan. Aangezien er door Groenewoud op 12 januari 2006 hoger beroep is aangetekend zal dit vermoedelijk nog minimaal een a twee jaar duren. Er zal dus sprake zijn van langdurige leegstand.

9. Bestuurlijke aanschrijving
Alleen als het gebruik van een pand zodanig onveilig is, dat het onherstelbaar is, zou eventueel leegstand onoverkomelijk zijn. In het geval van constatering van onveilige situaties is aanschrijving door het stadsdeel echter de enig juridisch correcte weg. In situatie van ernstig accut gevaar (bijlage 8) kan op grond noodbevel (ex art. 175 Gemeentewet) op zeer korte termijn ontruiming worden gevorderd. Hiervan kan geen sprake zijn aangezien ernstig accuut gevaar bij inspectie door bouwtoezicht of eerder in ieder geval niet naar voren is gekomen.

10. Rechtsmiddelen
Cynisch gesteld is de enige reden om te pleiten voor ontruiming op basis van gevaar, is dat hiertegen geen daadwerkelijke rechtsmiddelen ter verdediging openstaan om de betrouwbaarheid van dat besluit te toetsen. Als er, zoals meer voor de hand ligt, wordt aangeschreven kan bijvoorbeeld een second opinion worden ingebracht. Deze weg sluit ook aan bij wat onze opzet is: het in een stappenplan vergroten van de veiligheid.

11. Samengevat
Op dit moment wil men het pand strafrechtelijk ontruimen. Gezien de verbeurd verklaring wegens witwassen zal het blijven leegstaan. Het pand zou ook te onveilig zijn, maar hierbij wordt niet de geeigende weg gevolgd van een bestuurlijke aanschrijving. Met deze beslissing wordt doelbewust de mogelijkheid gesaboteerd dat voor de veiligheid een voor alle partijen aanvaardbare oplossing gevonden wordt. Ons wordt niet de kans gegeven dat we die oplossing bereiken. Wij hebben het pand door bouwtoezicht laten inspecteren. Ons is een bouwkundige beschikbaar gesteld door het wijkcentrum. Ons wordt cruciale rapportages onthouden. Wij hebben ernstig de indruk dat het OM in deze optreed op een wijze die bij een spekulant zwaar veroordeeld zou worden: Ze probeert koste wat kost het pand ontruimd te krijgen zodat het op termijn op de veiling meer geld opbrengt. Ze behartigt hierbij niet de belangen van de rechtsorde, maar die van de staat als toekomstige eigenaar van het pand. Ze streeft ernaar de financieele winst voor de staat te maximaliseren Streven naar zo veel mogelijk beschikbare woonruimte daarentegen zou de belangen beter dienen.

12. Oplossing
De oplossing die wij voorstaan is de volgende:
– T.a.v. het huidige tijdelijke gebruik: wij bewerkstelligen samen met een bouwkundige en bouwtoezicht de mogelijkheden van een verantwoord veilig gebruik.
– Wij bieden het pand aan een woningbouwvereniging aan, om het pand op termijn op de veiling te doen kopen en te renoveren.
– Wij blijven zitten tot er een bonafide eigenaar gevonden is, die het pand definitief gaat verbouwen.
– In alle andere gevallen zullen we het pand onder alle omstandigheden herkraken.

Onderstaande tekst werd 5 maart 2006 gepubliceerd op de krakenmaillijst:

Open brief aan de gemeenteraad van Amsterdam en het dagelijks bestuur/stadsdeelraad van stadsdeel Oud-West m.b.t. Politiek Cultureel Info Centrum “Het Wilde Westen”.

Op 29 April 2005 hebben wij na jaren van leegstand de vanwege overlast, harddrugs en vuurwapens gesloten coffeeshop Tomorrowland (Bilderdijkstraat 82) en de daarboven gelegen woning gekraakt.
Wij hebben hier vervolgens een Politiek Cultureel Info Centrum gevestigd dat wij “het Wilde Westen” hebben genoemd.

Eigenaar van de etages is de bekende speculant en vastgoed maffioso Nicolaas Sandmann, die om fiscaal/juridische redenen officieel op Bonaire woont, maar in werkelijkheid de trotse bewoner is van de reusachtige villa Betty aan de Overtoom.
Sandman word al jaren in een adem word genoemd met beruchte namen als Willem Endstra en Bertus Luske. Volgens de geruchten heeft de Criminele Inlichtingen Dienst (CID) pas nog onderzoek gedaan naar Sandman in verband met de affaires rond de luchtvaartmaatschappijtjes (pdf-file) die hij samen met Erik de Vlieger bezat. Hij heeft er nooit een probleem mee gehad dat zijn panden leegstonden of werden uitgebaat voor criminele zaken. Nu wij hem echter tijdelijk van zijn beschikkingsrecht hebben ontheven vond hij tussen zijn vuile zaakjes door tijd genoeg om een rechtszaak tegen ons aan te spannen m.b.t. de woonruimte op de eerste verdieping.
Sandman beweert dat hij een huurder voor deze ruimte heeft en hoewel wij hier in de rechtszaal veel argumenten tegen hebben aangevoerd heeft de kortgeding rechter jammer genoeg in ons nadeel gevonnist.
Volgens de advocaat van Sandman zal de etage 21 maart ontruimd worden tijdens de zgn. ontruimingsgolf.
Nu willen wij u vragen om er bij Cohen en de rest van de driehoek op aan te dringen om niet te ontruimen maar gebruik te maken van het opportuniteitsbeginsel. Ook verzoeken wij de gemeenteraad om over te gaan tot onteigening van de panden.

Dit om de volgende redenen:

– De dubieuze reputatie van eigenaar Sandman.
Wij vinden het niet te verteren dat een stad die zich op de borst klopt over haar strijd tegen de banden tussen de onroerend goed figuren en de penoze klakkeloos keer op keer ontruimt voor de vastgoed maffia.

– De twijfelachtige gronden waarop het vonnis is gewezen.
Sandman beweert dat iemand een ongedateerde intentieverklaring heeft getekend om het perceel te gaan huren. Dit terwijl deze “huurder” het pand nog nooit heeft bezichtigd. Ook zal hij, aangezien de begane grond ongemoeid zal worden gelaten, boven een druk bezocht gekraakt perceel te komen wonen. Wij wagen het gezien de al dan niet terechte reputatie van krakers zeer te betwijfelen of iemand in zo’n situatie een etage zou willen huren om daar rustig te gaan wonen. Aangezien Sandman weigert bekend te maken wie deze “huurder” eigenlijk is (alleen de achternaam is bekend) kunnen we niet eens controleren of deze persoon uberhaupt wel bestaat.
Wij gaan er dan ook van uit dat de etage slechts zal worden uitgesloopt na de ontruiming. Iets wat wij niet kunnen accepteren en wat slechts zou leiden tot herkraak op herkraak.

– Wij zijn nog in hoger beroep tegen het vonnis, ons lijkt het niet meer dan logisch om in een rechtsstaat, zoals nederland pretendeert te zijn, te wachten totdat alle rechtszaken zijn afgerond.

– Het openbare orde aspect.
Wij zijn niet van plan om vrijwillig te vertrekken om de percelen weer in handen van de vastgoed maffia te laten vallen. Het pand is zwaar gebarricadeerd en we zullen ons verzetten bij een ontruiming. U kunt in de geweldsraportage over de Verdonk spandoeken die de gemeenteraad onlangs heeft ontvangen opzoeken hoe de vorige poging tot binnentreden in Het Wilde Westen voor de politie is verlopen. Wij denken niet dat het in uw belang is keer op keer de ME Amsterdam west in te sturen om krakers uit een uitgesloopte etage te laten zetten, zeker gezien de achtergronden van de etages en de eigenaar.

Na een onteigening, met een gemeente / stadsdeel in de rol van nieuwe eigenaar, zijn we zonder meer bereid te onderhandelen over een vrijwillig vertrek (indien de panden een sociale bestemming krijgen). Met een gemeente / stadsdeel in de rol van geüniformeerde knokploeg voor de vastgoed maffia zijn we alleen bereid tot strijd.

Aan u de kans om dit te voorkomen.

Met strijdbare groeten,

de bewoners en gebruikers van “Het Wilde Westen”

Bilderdijkstraat 82hs/1h
ksuwest@squat.net

Zojuist bericht indymedia de kraak van Damrak 16 te Amsterdam. Dit bovenetages van dit grote pand gelegen tussen Centraal Station en de Dam stonden al jaren leeg. Eigenaar Kroonenberg Groep is het dan ook niet te doen om die bovengelegen etages; het gaat alleen om de lucratieve bedrijfsruimtes op de begane grond. Jarenlang zijn daar verschillende geldwisselkantoortjes gevestigd zoals Chequepoint Nederland die overigens failliet ging nadat de Nederlandse Bank haar vergunning introk. Checkpoint Change was de laatste gebruiker van Damrak 16. Zij gebruikten slechts de begane grond en lieten de bovenliggende verdiepingen ongebruikt. Checkpoint Change verliet in februari 2005 het pand. Daarna heeft het gehele pand meer dan een jaar zonder bestemming leeg heeft gestaan.
Eigenaar Kroonenberg had samen met de SNS Reaalgroep slechts het plan opgevat om een pin-automaat op de plek van de opgang naar de bovenliggende etages te plaatsen. Dit plan werd echter door stadsdeel Centrum van tafel geveegd omdat deze pin-automaat de opgang naar boven zou blokkeren en hiermee de leegstand van deze verdiepingen vereeuwigen.

De Kroonenberg Groep, onlangs verhuisd van Amsterdam Zuid naar Schiphol, van aandeelhouder en directeur Lesley Bamberger (400 miljoen) is een zeer groot vastgoedbedrijf en heeft onder andere het om de hoek gelegen winkelcentrum De Kolk in eigendom. Ook het sinds 1991 gekraakte pand Nieuwendijk 134 is van de Kroonenberg Groep. Dat pand wordt binnenkort in het kader van ‘wonen boven winkels’ gerenoveerd waarna de krakers terug kunnen keren. Zo kan het ook. Een jaar geleden kwam naar buiten dat Bamberger door de voormalige geldwisselaar Zion Einy werd afgeperst. Ook een conflict met de later geliquideerde vastgoedbaas Bertus Luske gaf aan in welke hoek de Kroonenberg Groep met Bamberger en Erik Bos zit.

De financieel directeur van Kroonenberg, de accountant Erik Bos, heeft een niet onomstreden reputatie in de stad. Verdacht van het witwassen van de verdwenen miljoenen van de Taxi Centrale Amsterdam via BV’s op Cyprus en eindigend in de aankoop van bordelen op de Wallen.

Enkele dagen geledem kwamen we ook al op Erik Bos uit in onderstaand artikel ‘uitverkoop’ over projectontwikkelaar Luigi Prins.

De gemeente Velsen, die al eerder hier een plaatje verdiende ivm hun innige samenwerking met de Endstra’s en andere criminele investeerders, wil het landgoed Beeckestein verkopen. Je zou denken dat aangezien de gemeente nu wat problemen heeft met de integriteit (lees de Vrij Nederland van deze week) van het openbaar bestuur ze toch echt moeten uitkijken aan wie ze dit beeldbepalende landgoed verkopen.

Het Haarlems Dagblad meldt vandaag dat de gemeente wil verkopen aan de hoogste bieder: Cobraspen cq BV Nederlands Monumenten Bezit. Beide BV’s zijn van de plaatselijk zeer actieve projectontwikkelaar Luigi Prins. Maar Prins doet het niet alleen. Cobraspen Beheer B.V. bijvoorbeeld is eigendom van de op Curacao (Nederlandse Antillen) geregistreerde Prins & Sellmeijer Investment NV. En volgens de Kamer van Koophandel Curacao heeft deze NV twee directeuren: natuurlijk Luigi Prins maar ook een goede bekende van de Amsterdamse politie en justitie: Erik Bos. Deze accountant wordt onder andere verdacht van het via de Antillen wegsluizen en witwassen van gelden van de TCA-top. Het Amsterdamse taxibedrijf heeft via Erik Bos voor miljoenen euro’s aan vastgoed gekocht op de Wallen. In 2001 kreeg hij hierom al een huiszoeking door justitie in zijn kantoor. Ook was Bos als directeur van de Kroonenberg Groep hij betrokken bij een deal in de Amsterdamse Halvemaansteeg waarbij zowel Kroonenberg BV alswel Bertus Luske werden bedreigd door de voormalig huurder van deze club. Bertus liet dezelfde maand het leven in een bloedige aanslag. Pandeigenaar Zion Eini is later het land uitgezet wegens vermeende afpersing van Amsterdamse vastgoedboeren.

De gemeente Haarlem kent het duo Bos/Prins ook: in 2004 kreeg de gemeente een huurverhoging van drie ton voor de oude PTT panden aan de Westergracht die zij huurt van Erik Bos. Cobraspen voert het beheer over die panden. Ook de ruil tussen Haarlem en Cobraspen in mei 2004 was opvallend: Cobraspen ‘verkocht’ zijn panden op het Raaksterrein aan de gemeente en kreeg daar het PWN-terrein Overveen voor terug.

Het is dus op zijn minst verrassend dat juist de gemeente Velsen nu zo’n cultuurhistorisch belangrijk landgoed aan deze partij wil verkopen. Kan de gemeenteraad daar nog eens wakker worden?

Het vandaag al door de Dienst Wonen gepubliceerde rapport Wonen in Amsterdam 2005 (publicatiedatum maart 2006) geeft enkele kerncijfers over de woningvoorraad. Het blijkt dat geheel in de lijn van het gemeentebeleid de voorraad huurwoningen is afgenomen, de huurprijzen gemiddeld zijn gestegen van 250 euro in 1997 naar 361 euro in mei 2005. De particuliere huurwoningen zitten al op 475.

Ook interessant zijn de leegstandcijfers: van de 355.000 zelfstandige woningen is een bewoner bekend, bij ruim 20.000 woningen is dit dus niet bekend. Dat wordt door de gemeente wel ‘administratieve leegstand’ genoemd. Onderzoek heeft aangetoond dat van deze 20.000 woningen er 11.000 echt leeg zijn. In het geval van echte leegstand betreft het vaak tijdelijke verhuur (dus feitelijk ook niet echt leeg), leegstand voorafgaand aan sloop, leegstand i.v.m. renovatie of frictieleegstand.

De Vughter huizenhandelaar en Quote 500 lid Groenewoud heeft het plan om via enkele van zijn BV’s een pakket van 203 woningen overgenomen van St. Duwo, een zogenaamde toegelaten instelling en studentenhuisvester uit Delft die enkele jaren geleden in Amsteram actief werd door de overname van Intermezzo. De 203 sociale huurwoningen worden veelal bewoond door jongeren en studenten maar de panden passen volgens Duwo niet in haar strategisch bezit. In december 2005 heeft Duwo het voornemen tot verkoop aan Amstelrode BV kenbaar gemaakt aan de Directoraat-Generaal van VROM.
Deze antwoord later dat alhoewel Amstelrode een lege BV is zij akkoord gaat met de verkoop. Amstelrode is inderdaad leeg en valt onder Built to Build BV welke weer onderdeel is van de Groenewoud Vastgoed Groep BV. Groenewoud is in Den Bosch en omstreken bekend en berucht, onder andere van knokploegen tegen krakers.

Deze grote verkoop van 203 woningen komt een jaar nadat Bargoed BV (de vorige naam van Amstelrode Vastgoed) begin 2005 al 9 afgesplitste bedrijfsruimtes in die panden kocht voor één miljoen euro.

De vraag is wat Amstelrode met deze panden wil. Aangezien vorige eigenaar Duwo al splitsingsaanvragen heeft ingediend voor veel van die panden lijkt het voor de hand te liggen om te denken dat Amstelrode wil uitponden. De vraag is echter of alle stadsdelen wel willen meewerken met splitsing. Stadsdeel Oud-West heeft zich bijvoorbeeld al uitgesproken tegen de verkoopvoornemens van Duwo en heeft de splitsingsvergunning niet verleend.

De gemeente heeft op 9 februari 2006 aan het Ministerie van VROM laten weten niet akkoord te gaan met de geplande verkoop aan Amstelrode. Haar grootste angst is dat de uitponding niet op goede wijze volgens het Convenant Verkoop Sociale Huurwoningen 2002-2007 zal gebeuren.

Zondag 26 februari 2006 zijn de 7 panden Ruysdaelstraat 77 t/m 89 gekraakt. De panden 77 t/m 83 zijn in 2004 aangekocht door Vondel Vastgoed, de panden 85 t/m 89 zijn medio 2005 door een directeur van Vondel, dhr. Jurriaan de Reyer, op privénaam aangekocht.
Vondel Vastgoed wil het gehele complex slopen om er 8 verdiepingen hoge nieuwbouw terug te plaatsen. Meteen na de respectievelijke aankopen heeft Vondel Vastgoed haar beproefde tactiek ingezet: het lastig vallen en onder druk zetten van haar huurders met als doel dat ze zo snel mogelijk vertrekken. Om dit kracht bij te zetten heeft Vondel Vastgoed vorige zomer onder andere de etages die ze leeg hebben gekregen alvast gedeeltelijk gesloopt; ramen en kozijnen werden eruit geslagen, toiletten zijn vernield, keukens zijn kapot gemaakt, elektrische leidingen hingen open en bloot in het pand terwijl die niet was afgesloten, etc.. Een afvaardiging van de Commissie Wonen van het stadsdeel heeft dit tijdens een huisbezoek vorig jaar met eigen ogen geconstateerd. De Commissie voor Welstand en Monumenten Amsterdam is blijkens dit verslag het nog niet eens met de huidige plannen.

Vondel Vastgoed is een projectontwikkelaar die weinig op heeft met haar huurders, in bijna alle verhuurde panden die zij aankopen krijgen de huurders te maken met meerdere rechtzaken. Ook hier in de Ruysdaelstraat lopen nog enkele rechtzaken tegen de laatste bewoners. Maar ook als deze huurders gaan verhuizen kan Vondel nog niet beginnen met de sloop; er zijn nog geen definitieve sloop- en bouwvergunningen verleend. Zo is onder andere de welstandscommissie nog absoluut niet akkoord met de huidige bouwtekeningen. Al met al genoeg reden voor ons om de lege woningen weer in gebruik te nemen.

De krakers roepen Vondel Vastgoed, eigendom van een NV op de Nederlandse Antillen (Wolniar Investment N.V. dat weer is ondergebracht bij Equity Trust Company (Curaçao) N.V.), op om de panden niet te slopen maar te herstellen dmv een grondige renovatie. Tevens roepen zij Vondel op om de procedures tegen de huurders te staken en hun huurbescherming te respecteren.

Enkele foto’s van de panden staan op deze pagina op Indymedia.

Op de site van de huurteams is een brochure te vinden met berekeningen van huurpijzen die in Amsterdam gaan gelden als de plannen van minister Dekker op 22 februari worden aangenomen door de Kamer. De cijfers maken meteen duidelijk dat dit een catastofe voor huurders betekent. De VVD en de huisbazen kijken lachend toe..

Tijdens de grote stadsuitbreidingen aan het einde van de 19e eeuw hadden de huizenbouwers weinig oog voor kwaliteit, het kwam zelfs regelmatig voor dat nieuwbouwpanden halverwege de bouw alweer instorten. Er moesten duizenden woningen gebouwd worden en toezicht door de gemeente was nog niet georganiseerd. Deze zogenaamde revolutiebouw werd door allerlei malafides bouwmaatschappijen neergezet. Door de matige kwaliteit en enkele incidenten werd de weg vrijgemaakt voor de Woningwet in 1901.
Ook in die tijd kwamen de woningbouwverenigingen op; deze moesten de arbeiders en de middenklasse goede en betaalbare huurwoningen bieden. De huurders waren lid van de vereniging of cooperatie, indirect waren de bewoners dus eigenaar van hun woning. Dit systeem heeft zo’n honderd jaar geduurd. Aan het einde van de 20ste eeuw werden de woningbouwverenigingen opgedoekt en gingen verder als stichtingen, de bewoners waren geen lid meer en verloren hun invloed. Tegenwoordig zijn door het opheffen van het subsidiebestel de woningbouwbedrijven puur commerciele instellingen geworden. Over enkele jaren zal er weer een wijziging worden doorgevoerd; de oorspronkelijke taakstellling (het huisvesten van Jan Modaal) moet los worden gekoppeld van de commerciele activiteiten. De geliberaliseerde vrije sector woningen worden dan in een aparte BV of NV ondergebracht.

De woningbouw is dus het laatste decennium vercommercialiceerd. Zoals de geschiedenis heeft geleerd betekent dat er dus een strak toezicht van gemeentewege moet zijn op de bouw en onderhoud van woningen. En daar schort het ook nogal eens aan. De VROM Inspectie heeft o.a. tot taak om Bouw en Woningtoezicht afdelingen van gemeentes tegen het licht te houden. Zij publiceert de controles die zij steeksproefgewijs uitvoert.

Enkele weken geleden stortte een deel van het nieuwbouwproject Bos en Lommerplein in nadat een bierauto over het plein reed. Het blijkt nu dat er geen bewapening was aangebracht in het beton.
Een oud-medewerker van de BWT vertelt tegen AT5 dat het aan kennis en personeel ontbrak. Ook nog van AT5: Controleurs gingen alleen op pad als ze zin hadden en dan alleen bij mooi weer.
“Men deed maar wat. De afdeling hing als los zand aan elkaar. Er was niemand die zei: ‘jij gaat dit doen’. Ook was men verplicht kennis in te huren, maar dat was te duur en werd niet gedaan. ”
Kijk ook maar een wat VROM al in 2003 (!) concludeerde (pdf) over de BWT van Bos en Lommer.

Sinds de Rembrandttoren een landmark is geworden en Sloterdijk en de Zuid-As elke week weer een ander aanblik geven als er weer een nieuw kantoor wordt opgeleverd willen andere stadsdelen niet meer onder doen. Op veel plaatsen knallen de hoogbouwkantoren uit de grond, meestal nog wel ‘ver’ gelegen vanaf de binnenstad. Enkele jaren geleden kwam daar ook verandering in door de bouw op de Oostelijke Handelskade. De plannen die stadsdeel Noord nu echter ontwikkelt wordt wel een heel grote aanslag op de monumentale binnenstad.
Noord wil een ‘Manhattan aan het IJ’ realiseren: meerdere kantoortorens, in hoogte variërend tussen 90 en 110 meter, achter de Shell-kantoortoren, die zelf ‘slechts’ 75 m hoog is. Vanaf Damrak, Singel en PH Kade zullen deze torens te zien zijn. Het project van onder andere het stadsdeel, ING Real Estate en Ymere, had nog een klein politiek probleempje voor Duco Stadig opgeleverd. Het Parool schreef het volgende erover:

Toch was het geen geringe fout die Stadig had begaan. In juni had de raad ingestemd met de aankoop van het Shell-terrein in Noord voor 140 miljoen euro. Het gebied werd meteen doorgeleverd aan de vastgoedonderneming van ING, die er 2200 woningen en 130.000 vierkante meter kantoor gaat bouwen. Voor de gemeente zou een tekort overblijven van maximaal dertig miljoen. Stadig stelde dat Shell l zou opdraaien voor de bodemsanering. Maar in oktober deelde Stadig mee, dat hij de raad verkeerd had ingelicht. Door miscommunicatie tussen het stadhuis en het bestuur van stadsdeel Noord wist hij niet dat daar was afgesproken dat Shell alleen voor de ‘urgente sanering’ zou zorgen; de stad is verantwoordelijk voor de bodemsanering die vereist is om de grond bouwrijp te maken. En de kosten daarvan waren eind vorig jaar al opgelopen tot zestien miljoen.

De Vereniging Vrienden van de Amsterdamse Binnenstad (VVAB) heeft bezwaar gemaakt tegen het nieuwe bestemmingsplan om in ieder geval de duidelijk te maken dat deze hoogbouw een aantasting gaat vormen van de binnenstad.