Categorie archief: publiek

Met enige verbazing lazen wij het artikel (Parool, 26 april j.l.) over de eigenaren van “The Times Hotel” in Amsterdam. De eigenaar presenteert zich als een eerlijke zakenman die door een aantal krakers onrecht aan zou zijn gedaan: krakers zouden te pas en te onpas iedere pandeigenaar voor “huisjesmelker en kapitalist” uitmaken.

Dit verhult dat het hier een redelijk geslaagde poging tot rehabilitatie betreft van de heer Ron van der Vliet die toch in erg dubieuze kringen verkeerde. Wellicht had de krant er beter aan gedaan als zij hun oor eerst bij de krakers te luister had gelegd. Het geval wil dat uit de papieren blijkt dat de eigenaren van de hotelpanden -om het eufemistisch uit te drukken- nauw betrokken waren bij de inmiddels welbekende Willem Endstra en Klaas Hummel.

Als er een ding is dat de ernstige beroeringen in de wereld van de hoofdstedelijke vastgoedmaffia de afgelopen tijd hebben duidelijk gemaakt is dat de bovenwereld ernstig is verweven met de onderwereld. We zien dan ook dat diverse van de dubieuze types als het vuur hun te heet onder de voeten wordt er flink werk in steken om hoegenaamd niets te maken te hebben met de duistere kanten van het vastgoed.

Het landschap zag er nog heel anders uit, maar er was ooit een tijd dat lieden als Endstra, Hummel, Jan-Dirk Paarlberg en John Weismuller gezamelijk betrokken waren in de beleggingsmaatschappij V.o.f. Bosch en Duin. Op een gegeven moment zou Hummel zich echter “ontvlechten” van Endstra. Directe aanleiding was een akefietje over het Mega Sport-complex in Breda, waar Endstra en Hummel in investeerden. De tweelingbroers Driesen die hier formeel aan het roer stonden, zouden zich toch wel erg veel dicht bij de handel in drugs bevinden. Het culmineerde allemaal in de liquidatie van de gebroeders Driesen. Elke “eerlijke zakenman” zou daar natuurlijk goed ziek van behoren te worden.

Wat dit allemaal met de panden aan de Herengracht 137 te maken heeft is de heer van der Noll. Het was op het adres van zijn villa aan de Rietgans te Broek op Langedijk dat de vastgoed-BV’s van de tweelingbroers Driesen ingeschreven stonden. Op het zelfde adres stond ook de Stichting Heren 7 ingeschreven die op dat moment de eigenaar was van de hotelpanden. In deze stichting participeerden naast de heer van der Noll ook de heer Ron van der Vliet, de verongelijkte “eerlijke zakenman” uit het begin van dit verhaal.

Van der Vliet’s R.L. van der Vliet Holding BV en van der Noll’s WEAP Vastgoed Holding BV namen samen met F & K Beheer BV van de heer Rolf Klein gezamelijk op 10 mei 2000 een hypotheek van meer dan zes en half miljoen op de bewuste panden. Ze hadden de panden “overgenomen van de vorige eigenaar”: Mint House Real Estate BV, waarachter Hummel blijkt te zitten, maar waar naar diens zeggen ook Endstra in participeerde. Maar de lijntjes blijken wel erg kort als de vastgoed BV’s van de tweeling Driesen later verhuizen van van der Noll’s adres in Broek op Langedijk naar het bij sommigen welbekende adres Museumplein 1. Hetzelfde adres waar dan ook Mint House Real Estate BV ingeschreven staat.

Inmiddels is het pand weer overgenomen door “Herengracht 135-137 Monumenten BV”, zodat Van der Vliet zich heeft “ontvlochten”. In ieder geval naar buiten toe. De panden zijn inmiddels weer een hotel, ookal hadden een tweetal monumentenorganisaties grote bezwaren bij het bouwplan. Na de ontruiming in juni 2003 is het pand door de eigenaar uitgesloopt, waarna het leeg bleef staan, ookal hadden de Heren 7 tegen de rechter bij hoog en laag beweerd dat het pand direct na de ontruiming verbouwd zou worden. Gezamelijk voor de rechter verschenen stelden Van der Vliet, Van der Noll en Klein zelfs dat ze er na de verbouwing zelf zouden gaan wonen. Natuurlijk nemen we deze bijzondere “woongroep” met een korreltje zout. Nadat dan ook in december 2003 het pand symbolisch werd herkraakt hebben er namens de eigenaren zelfs nog tijden antikrakers in het pand een galerie met allerlei rare kunst gehad. Dit leidde er toe dat zelfs diverse gemeenteraadsleden erg verbolgen waren over deze rare ontruiming.

Het is een beetje een zoekplaatje, maar men wil het de toeschouwer ook niet al te gemakkelijk maken. Het verdient dan ook aanbeveling dat een krant niet spoorslags uitgaat van informatie van eerlijke zakenmannen en zeker niet als er krakers roepen dat het hier de vastgoedmaffia betreft.

Het gaat lekker in de Holleeder zaak. De nu al legendarische ‘Endstra-tapes’ geeft een aardig kijkje in de keuken van de Amsterdamse (vastgoed) mafia. Wijsmuller kruipend door het park, Peter Petersen van Twisk Beheer die een bescheiden rol speelt, de deal van het oude HES gebouw aan het Raamplein met De Vlieger en Ria Eelzak, de vrouw van John Mieremet. Paarlberg wordt nog even zijdelings genoemd maar is op 12 april 2006 samen met zijn voormalig zakenpartner David Beesemer toegevoegd aan de verdachtenlijst van de ‘groep Holleeder’.

De paniek in de (voormalige) Merwede Group moet groot zijn geweest. Neelie Kroes blijkt haar belofte om haat banden met Paarlberg te verbreken niet te zijn nagekomen en verkoopt in alle haast haar panden met een verlies van een kleine 2 miljoen.
David Beesemer, hier al eerder beschreven heeft twee dagen na het bekend worden van zijn verdachte status zich uit alle BV’s waarin hij als directeur stond beschreven uitgeschreven bij de KvK.
Zo zit hij nu officieel niet meer in Rembrandtplein Monumenten Beheer B.V., Amsterdamse Jockeyclub B.V. en Investore Germany BV. Plaatsvervanger in de eerste twee BV’s is per 14 april de heer Harry Woei-Gin Tseng. Per 14 april heeft Alain Rosenbaum de titel van directeur van Beesemer bij Investore Germany BV overgenomen. Of Beesemer ook al zijn aandelen in deze BV’s heeft verkocht is onbekend. Waarschijnlijk heeft hij zich uit laten schrijven om de panden die in die BV’s zitten veilig te stellen, beslag van justitie is ook weer zo iets..

In het pand Sarphatistraat 181, in eigendom bij ‘s Winters Binnen Vastgoed BV, zijn begin 2005 veel waardevolle monumentale kenmerken illegaal gesloopt. Daarnaast werd een groot deel van de achtergevel gesloopt zodat weer en wind toegang hadden tot het pand terwijl er op de vierde etage nog een huurder woont. Een maand later werden de sloopwerken door de Bouw en Woningtoezicht stilgelegd waarna het stadsdeelbestuur via een versnelde procedure het pand op de gemeentelijke monumentenlijst plaatste. Er wordt geen aangifte gedaan van deze illegale sloop omdat ten tijde van de sloop het pand nog geen officieel monument was. Wel is in het kader van een procedure handhaving een dwangsom opgelegd van € 300.000 en heeft de eigenaar de achtergevel provisorisch moeten afdichten.

Het stadsdeel zal geen BIBOB-procedure starten omdat het hier om een gewoon woonpand gaat en niet om een gebouw waarin handelsactiviteiten ontplooit worden, zoals prostitutie, horeca of een gokhal. Dat betekent concreet dat als de ondertussen aangevraagde bouwvergunning wordt verleend alles weer weer ‘rechtgezet’.
De aan het stadsdeelbestuur gestelde vragen en antwoorden van de wethouder kunt u alhier (pdf-file) nalezen.

Toch jammer dat ‘s Winters Binnen niet door de BIBIB moet want dan zou ook de innige relatie met de erven Endstra naar boven komen. ‘s Winters Binnen is eigendom van Nobillon Beheer BV van Bart Harts en Estrada Vastgoed Beheer B.V. van Boris Otte. Jalina Beheer BV (erven Endstra) participeert samen met deze twee BV’s in Alexander Park Investments II B.V., net als ‘s Winters Binnen gevestigd aan het Alexanderplein 7 in Amsterdam. Ook Alexander Park Investments III B.V. is van zowel de Endstra familie, Harts en Otte.
Maar we kijken nog even verder. Jalina Beheer BV is de nieuwe naam van California Properties B.V., het ondertussen bekende beleggingsvehikel van John Mieremet. Via zijn vriendin Ria Eelzak had Mieremet circa 23 miljoen euro geïnvesteerd in California Properties. Zie nog een artikel uit het Parool over Endstra, Mieremet, California Properties en Erik de Vlieger.

Aanvulling 18-05-2006:
Bovenstaande informatie was ten tijde van publicatie niet onjuist, de Kamer van Koophandel fungeerde als bron. Later heeft ‘s Winters Binnen ons gewezen op de foutieve info van de kvk waardoor bovenstaande tekst ook onjuist is gebleken. ‘s Winters Binnen wil verwijdering van dit bericht maar volgens ons volstaat deze uitleg als rectificatie.

Onderstaande persbericht ontvingen wij van het Wijksteunpunt Wonen Oud-Zuid. Projectontwikkelaar GW Bakker wordt in zijn plan om 64 betaalbare huurwoningen in de Amsterdamse Pijp te verbouwen tot 32 dure koopwoningen nu gedwarsboomd door de overgebleven huurders, krakers, rechtbank én stadsdeel.

Amsterdam, 10 april 2006

Bouwplan ‘Bakker-panden’ op losse schroeven

Stadsdeel trekt vergunningen in

Realisatie van het project van G.W. Bakker BV in de Henrick de Keijserstraat lijkt verder weg dan ooit, nu het stadsdeel Amsterdam Oud-Zuid heeft besloten een deel van de eerder aan Bakker verstrekte vergunningen in te trekken. Het stadsdeel komt hiermee tegemoet aan de bezwaren van de bewoners en de Huurdersvereniging De Pijp tegen het bouwplan. De kans dat het project van G.W. Bakker BV wordt gerealiseerd is hiermee flink geslonken.

Ruim vier jaar heeft Bakker gewerkt aan het plan, waarin 64 woningen worden verbouwd tot 32 koopappartementen. Het stadsdeel Oud-Zuid verleende Bakker in 2004 en 2005 de benodigde vergunningen voor het ontrekken van huurwoningen en het samenvoegen en bouwen van koopappartementen. Tegen deze vergunningen werd door een groot aantal bewoners en belangenverenigingen bezwaar aangetekend. Het stadsdeel heeft de bezwaren gegrond verklaard en komt nu op de vergunningen terug.

Het plan van Bakker voorziet onder andere in de verbouw van een aantal benedenwoningen tot bedrijfsruimte. Op grond van de beleidsregels van het stadsdeel is dit niet toegestaan, omdat juist deze woningen geschikt zijn voor ouderen en gehandicapten. Het argument van Bakker, dat hij ter compensatie extra koopwoningen van ca. 120 m2 op de zolderverdiepingen zal realiseren, vond bij het stadsdeel geen gehoor. Die woningen zouden, gelet op hun ligging en prijsniveau, onbereikbaar worden voor de doelgroep.

De Bezwaar- en Beroepscommissie van het stadsdeel heeft bovendien geadviseerd de samenvoegvergunningen voor een aantal andere woningen eveneens in te trekken. Een deel van de woningen wordt na de verbouwing groter dan 120 m2. Op grond van lokale verordeningen is ook dat niet toegestaan.

Het is de zoveelste tegenvaller voor Bakker in korte tijd. Nadat eerder de kantonrechter ontruiming van de huurwoningen afwees, werd Bakker vorige maand tijdens een zitting van het Gerechtshof geconfronteerd met een brief van het stadsdeel, waarin het stadsdeel ontkent betrokken te zijn bij de planvorming. Bakker probeerde juist op die grond de bewoners uit hun huizen te krijgen. Het Hof doet hierover op 20 april 2006 uitspraak.

Amsterdam, 4 april 2005

PERSBERICHT

Spekulant en Bank maken bezwaar tegen intrekking vergunning BIBOB

Veilingmakelaar van Rooijen heeft namens de ING bank en de kopers van het pand aan de pretoriusstraat 28 eind januari jl bezwaar gemaakt tegen de intrekking van een bouwvergunning volgens de wet BIBOB. Volgens de makelaar werden de ING en toen nog onbekende ‘nieuwe’ kopers door het intrekken van de vergunning gedupeerd. Ook spekulant McCarthy, wiens zakenpraktijken aanleiding tot de toepassing van deze wet hebben gegeven, heeft bezwaar gemaakt. Dinsdag 11 april 2006 vindt hierover een hoorzitting plaats. Het pand zelf is inmiddels in handen van de oude en de nieuwe boekhouder van McCarthy.

Na een onderzoek en een inval van de SIOD in McCarthys kantoor in amsterdam oud-zuid in 2005 heeft stadsdeel oost watergraafsmeer begin januari 2006 een al verleende bouwvergunning voor diens pand aan de pretoriusstraat 28 in amsterdam oost weer ingetrokken op basis van een integriteitstoets. In de nasleep van de inval heeft ondermeer de belastingdienst op basis van vorderingen van liefst 1 miljoen euro jegens McCarthy beslag op diens bankrekeningen en onroerende zaken laten leggen. Eind 2005 besloot ook hypotheeknemer ING bank een einde te maken aan haar zakenrelaties met McCarthy en het pand moest geveild.

Eind januari 2006 heeft veilingmakelaar van Rooijen namens de bank en een mogelijke koper bezwaar gemaakt tegen de intrekking van de vergunning om bij een veiling een hogere prijs te kunnen vragen.
Inmiddels is het pand buiten de veiling om aan een viertal investeerders verkocht, en dan voor een prijs van tenminste 150 % van de reele waarde.
Uit nader onderzoek blijkt echter dat de ‘nieuwe’ eigenaars allemaal zakenpartners zijn van McCarthy’s voormalige boekhouder Johannes van den Elshout, waaronder ook Pepijn Koch, directeur van NBC Roemburg en partners, het administratiekantoor dat sinds zomer 2005 de boekhouding van McCarthy verzorgt.

Uit bij de bezwaarschriften ingediende stukken blijkt ondermeer dat de heren van den Elshout en Koch als accountants medewerking hebben verleent aan wat op een witwasoperatie voor tonnen zwart geld lijkt.
McCarthy ‘verdiende’ namelijk als directeur van zijn schoonmaakbedrijf Nedzorg liefst 278.000 euro per jaar, Nedzorg was een eenmanszaak.
Voor de adminstratie van Nedzorg was jarenlang van den Elshout de boekhouder, Kochs NBC Roemburg verzorgd tot heden de bezwaarschriften bij belastingdienst en UWV.

De hoorzitting over de bezwaren is openbaar en vindt plaats dinsdag 11 april 2006 om 10.15 in de raadzaal van het stadsdeel kantoor aan de Linneausstraat 89 in amsterdam

Kraakgroep Oost
ksuoost@squat.net

EINDE PERSBERICHT

achtergronden en documenten:

Info over J. C. Mcarthy (ex eigenaar)

Intrekking bouwvergunning

Parool over intrekking vergunning

Laatste koopakte pretoriusstraat 28

KVK uittreksel NBC Roemburg

KVK Uittreksel Koch Beheer

KVK uittreksel Elshout BV

NBC en Elshout op een adres

Salaris McCarthy bij Nedzorg

NBC Roemburg werkzamheden McCarthy 1
NBC Roemburg werkzamheden McCarthy 2
NBC Roemburg werkzamheden McCarthy 3

Gezamelijk vastgoed nieuwe eigenaars in haarlem

Gewoon twee artikelen op de website van het Parool vandaag: ‘speciaal toezicht vastgoed nodig’ en ‘tientallen arrestaties bij ontruiming’. Zo op het eerste gezicht lijken deze niets met elkaar te maken te hebben maar bij lezing zie je opeens het verband. Terwijl de kraakbeweging al enige tijd strijd voert over witwaspand Van Ostadestraat 137, die vandaag voor de tweede keer in twee weken werd ontruimd door enkele pelotons M.E., doet de hoogleraar vastgoedfinanciering Piet Eichholtz in het tijdschrift Justitiële Verkenningen van het ministerie van Justitie de aanbeveling een Autoriteit Vastgoed Markten op te richten naar het voorbeeld van de Autoriteit Financiële Markten (AFM).

De nieuwe toezichthouder zou bij alle vastgoedtransacties systematisch de prijzen moeten vergelijken met de getaxeerde waarde van het vastgoed. Als deze bedragen fors verschillen, zou dat gemeld moeten worden aan justitie. De overheid beschikt al over WOZ-gegevens en door de data van het kadaster hier aan te koppelen kan er bij vreemde constructies sneller tot een eventueel strafrechterlijk financieel onderzoek worden besloten.

Het O.M. moet vastgoedjongens dan wel durven te vervolgen wat nu volgens recherche-chef van de Amsterdamse politie W. Woelders nog te weinig gebeurt.
Klasse justitie!?

Op een congres over ‘tien jaar na Van Traa’ gooide hij de knuppel in het hoederhok. Het OM beslist altijd voortvarend over de vervolging van verdachten, zei Woelders. Maar als het om beroemdheden gaat, zoals ’bekende vastgoedjongens’, „merk ik dat er andere criteria gelden. Dan lijkt een officier van justitie ineens niet meer zelfstandig te kunnen beslissen.” Dan wordt de top van het OM geraadpleegd en waarschijnlijk zelfs minister Donner.
Ja, inderdaad. Klasse justitie.

Terwijl Amsterdamse krakers hun eigen strijd leveren met de politie, stadsdeelbestuur en malafide eigenaren door opnieuw bezit te nemen van een twee weken geleden ontruimd ‘witwaspand’ komt tegelijkertijd het Ministerie van Justitie met een rapport over de negatieve effecten van witwassen van (crimineel verkregen) gelden.

In een deelrapport staat de vraag centraal waarom het criminele geld (lees: bezit, dus ook vastgoed) niet gewoon wordt afgepakt. Ja, goede vraag, de krakers van de Van Ostadestraat 137 zijn hier al mee begonnen.

Op de dag dat het “Hingst” pand aan de van Ostadestraat 137 in de Amsterdamse Pijp ontruimd werd door een overmacht aan politie, kwam het Stadsdeel Oud Zuid met antwoorden op de vragen die er aan hen gesteld waren over dit pand en ander crimineel vastgoed in de Pijp. Het Stadsdeel stelt dat er door het College van Burgemeester en Wethouders (nog) geen beleidslijn Bibob-bouwvergunningen is vastgesteld, waardoor het stadsdeel ook geen beleidslijn heeft.

Zo stelt het Stadsdeel dat ze geen bouwvergunning kan weigeren op grond van artikel 44a Woningwet in het geval en onder de voorwaarden bedoeld in artikel 3 van de Wet bevordering integriteitbeoordeling door het openbaar bestuur, wederom door het ontbreken van een gemeentelijke beleidslijn.

Dit is des te vreemder omdat Stadsdeel Oost-Watergraafsmeer op 03-01-06 de bouwvergunning voor het pand aan de Pretoriusstraat 28 heeft ingetrokken op basis van de wet Bibob. (zie: Parool of Indymedia).
Hier lijkt het, waar een wil is, is een weg.

Voor de gestelde vragen en de antwoorden van het DB van Oud-Zuid zie de site van krakerskafe de Molli.

In september 2001 werd huisjesmelker Wim Hubert van Moort, directeur van De Zilveren Stroom BV, in persoon veroordeeld tot voorwaardelijke gevangenisstraf van zes maanden, een taakstraf van 240 uur en een geldboete van Æ’ 250.000 en De Zilveren Stroom werd veroordeeld tot Æ’ 125.000. Een “echte huisjesmelker en een oplichter”. Zo typeerde de Officier van Justitie de directeur van De Zilveren Stroom BV, die terecht stond wegens oplichting, valsheid in geschrifte en diefstal. In 2000 startte de recherchedienst van het Ministerie van VROM een omvangrijk onderzoek tegen de verhuurder, waarbij de gehele administratie in beslag werd genomen, telefoonlijnen werden afgeluisterd en enkele tientallen huurders werden gehoord. Het onderzoek werd gestart op aangeven van de Huurcommissie in Amsterdam, die constateerde dat de verhuurder valse fakturen voorlegde, in de hoop dat huurprijzen hoger zouden worden vastgesteld.

De uitkomst van het door Van Moort ingestelde hoger beroep was verrassend. In 2003 vernietigde het Hof het vonnis van de Rechtbank, waarin Van Moort werd veroordeeld tot 6 maanden voorwaardelijke celstraf. Op het door hemzelf ingestelde beroep wordt nu geoordeeld dat een straf van 18 maanden onvoorwaardelijke celstraf gepaster is voor het stelen van post van huurders en het overleggen van valse fakturen aan de huurcommissie.

Gedurende de behandeling van de strafzaak, heeft De Zilveren Stroom het beheer van de door haar verhuurde panden overgedragen aan Provast Beheer BV van Eddy Krijger. Doordat het beheer van de honderden woningen niet meer bij Van Moort lag waren hiermee de grootste problemen voor de huurders opgelost.

Deze zaak was aan het rollen gebracht omdat vele huurders van De Zilveren Stroom veel te veel huur betaalden en daar bovenop hoge ‘servicekosten’ voor service die niet werd geleverd. Een groot aantal van de huurders had de woning gekregen via woningbemiddelingsbureau Magic Housing.

Bovenstaande is eigenlijk alweer geschiedenis maar Provast Beheer kwamen we onlangs weer tegen. Nu niet in samenwerking met veroordeelde crimineel Van Moort maar met twee zeer beruchte witwassers: de heer Tonnie van Eunen en Marco Proper (beter bekend als Marco P.). Dit keer vroegen laatstgenoemden een sloopvergunning namens Provast Beheer voor enkele panden in de Amsterdamse Jordaan. De panden Boomstraat 13,15 en 17 wilden zij slopen om een parkeergarage en woningen te bouwen. Het stadsdeel heeft de vergunning geweigerd.

Zoals we al eerder meldden is David Beesemer de laatste tijd erg actief in de Amsterdamse Leidsebuurt. Zo werd hij in november eigenaar van Lange Leidsedwarsstraat 35 – Prinsengracht 472. Samen met Michael van Bruggen, uitbater van restaurant Klein Paardenburg in Ouderkerk aan de Amstel, kocht hij deze panden van Exploitatie Maatschappij Gersteland. Hierna heeft Van Bruggen de gehele BV Gersteland overgenomen en verkoopt op 8 maart het aangrenzende blok Lange Leidsedwarsstraat 37 – 45 aan David Beesemer en Alain Rosenbaum.

Wie is dat dan? Wel, het blijkt dat Beesemer zeer innige contacten onderhoud met de in textiel en vastgoed rijk geworden Ronnie Rosenbaum. In 2001 sponsorden het illustere groepje vastgoedboeren Bertus Luske, Jan Dirk Paarlberg, David Beesemer en Ronnie Rosenbaum een vechtsportgala. Later is Beesemer getrouwd met Rosenbaums dochter, Loraine. De panden in de Leidsebuurt heeft Beesemer gekocht met de zoon van Ronnie Rosenbaum, Alain.

De nieuwe Amsterdamse horecatycoon Louis Röst heeft zich ook al ingekocht in dit zeer grote bouwblok. Onder de huidige horecaexploitanten is al de nodige onrust ontstaan over deze nieuwe, zeer grote en kapitaalkrachtige speler in de Leidsebuurt.